Dini Hikaye; “Tevafuklar” 12 Bölüm

Faruk, trafik kazası geçirince Sinan Bey’in bütün planları suya düşmüştü. O yüzden sinirden küplere biniyordu. Çalışma odasında volta atıyor, Süreyya Hanım’ı nasıl yola getireceğini planlıyordu. Bir müddet daha öylece düşündükten sonra ‘buldum’ diye bağırdı. Ardından Çetin’i çağırdı. Çetin gelince ona:

‘Nurcan’ı tuttuğun yerden çıkar ve benim yanıma getir. Ona diyeceklerim var’

Çetin, aldığı emir üzerine Nurcan ve annesinin tutulduğu yere vardı. Kapının kilidini açıp içeriye girdi. Ardından Nurcan’ın tutulduğu yerden onu alıp yere bıraktı. O sıra Nurcan yediği dayaklardan dolayı kendinden geçmiş bir vaziyetteydi. O yüzden onu uyandırmak için bir kova suyu başından aşağıya boca etti.

Su, başından aşağıya dökülmesinden dolayı irkilerek uyanan Nurcan, Çetin’i karşısında görünce yine dayak yiyeceğim düşüncesiyle geriye doğru birkaç adım attıktan sonra ayağı takılıp annesinin üzerine düştü. Annesi uyanıp Nurcan’ı üzerinde görünce önce şaşırdı. Ardından Çetin’i gördü. Onu görür görmez kızına yine işkence edecekler düşüncesiyle kızına sarıldı.

Çetin, onları o şekilde görünce yanlarına yaklaşarak Nurcan’ı annesinin kollarından zorla aldı. Ardından çeke çeke dışarıya çıkardı. Annesi bu durum karşısında sadece ağlıyor, elinden hiçbir şey gelmiyordu. Zira onunda elleri ve ayakları bağlıydı. Bu yüzden de kızına yapılan işkenceler karşısında elinden sadece ağlamak geliyordu.

Nurcan, acaba bana ne tür işkenceler yapacaklar düşüncesiyle Çetin’in arkasından gidiyordu. Onlar gide gide Sinan Bey’in çalışma odasına varınca kendi kendine ‘Beni buraya niçin getirdi. Yoksa benim bilmediğim başka türlü işkenceler mi yapacaklar’ düşüncesiyle korku içerisinde içeriye girip Sinan Bey’in karşısına geçti ve kendisi hakkında verilecek kararı beklemeye başladı.

Sinan Bey, Nurcan’ı karşısında görünce yüzünü önce ekşitti. Ardından Levent’i çağırdı. Levent’te gelince ona:

‘Levent, Nurcan’ı tekrar Süreyya Hanım’ın yanına yerleştireceksin’ dediğinde Levent ‘ama’ dedi, fakat Sinan Bey’in huyunu bildiği için sustu ve ‘tamam’ dedi. Ardından odadan çıkıp gitti.

Nurcan, duydukları karşısında hem şaşırmış hem de sevinmişti. Zira ne beklerken ne bulmuştu.

Sinan Bey, Levent’in odadan çıkmasından sonra Nurcan’ı iyice süzdü. Ardından ona:

‘Faruk, elimize geçene kadar onun peşinden ayrılma. Bütün kadınlığını kullan ve onu ele geçir. Bu arada olup bitenlerden de haberim olsun. Eğer bu söylediklerimi yapmazsan anneni gözlerinin önünden işkence ede ede öldürürüm. Ardından bütün akrabalarını, eşini, dostunu kimi tanıyorsan onların hepsini öldürürüm’ dedi ve eliyle işaret edip çıkmasını istedi.

Nurcan, duydukları karşısında dehşete düştü. Çünkü işin ucunda ölüm vardı. Ya söylediklerimi yapamazsam düşüncesiyle annesinin yanına vardı ve olup bitenleri ona aktardı. Annesi de duydukları karşısında:

‘Kızım, bu Sinan denen adam, ne şerefsiz bir insan. Bize yapmadıkları yetmezmiş gibi akrabalarımızı da işin içine katıyor. Biz bir kere bunların ellerine düştük. Ya akrabalarımız, eşimiz dostumuz onların ne suçu var’ deyince Nurcan:

‘Haklısın anne, ama elimizden hiçbir şey gelmiyor. O yüzden o şerefsiz insanın dediklerini yapmak zorundayım. Yoksa işimiz harap’ dedi ve işe tekrar başlayacağı zamanı beklemeye başladı.

Yazan – Murat CANPOLAT