Aşk Hikayesi; “Salih İle Büşra” 2. Bölüm

Aşk Hikayesi; “Salih İle Büşra” 2. Bölüm

Selma Hanım, sinirliydi. Çünkü besleme olarak yanlarına gelen Büşra geç kalmıştı. Oysa kendisi geç kalınmasını hiç sevmez, hizmetçilerinin geç kalması durumda ise onları çeşitli işkencelere maruz bırakırdı.

Büşra gelene kadar kapının önünde dört dolanıp durdu. O kapıda görününce koşarak yanına gitti. Sinirle kulağından tutarak çekti. Ardından ona:

‘Seni gidi besleme parçası, demek geç kalırsın ha’ dedi ve iterek yere düşürdü. Üstüne çıkıp tepindi. O kadar eziyete rağmen hırsını alamayıp bütün evi baştan aşağıya kadar sildirdi. Diğer çalışan hizmetçilerine ‘Ona kim yardım ederse aynı şeyleri yaptırırım’ deyip tehditler savurdu.

‘Onun eziyetleri bir gün bitecek, ama ne zaman. Bana yapılan eziyetler o kadar fazlalaştı ki ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. Neredeyse bu eziyetlerden kurtulma ümidim kalmadı. Ah annem! Vah babam! Siz varken ne mutluyduk. O zaman hayata umutla bakardım. Ama şimdi…’ diyordu Büşra, müştemilatta beraber kaldıkları hizmetçi Selen’e.

Selen, onun en yakını ve sırdaşı gibiydi. Sıkıntılarını dinleyen ve rahatlamasını sağlayan oydu. O olmazsa çoktan yok olur giderdi.

Diğer hizmetçilerin anne ve babası olduğu için onlara fazla dokunmaz, Büşra’ya ise yapmadığı eziyetleri bırakmazdı. Yine öyle olmuştu. O, Selen’le konuşurken Selma Hanım onların konuşmasını duymuş ve paldır küldür onların odasına girmiş sinirle bakıyordu.

Selen’de Büşra’da Selma Hanım’ın kendi odalarına sinirle girmesi karşısında korkudan ne yapacaklarını şaşırdılar. Ayakta dikilip onun ne diyeceğini beklediler.

Selma Hanım, ikisine de sinirle baktıktan sonra Büşra’ya dönerek:

‘Seni nankör seni! Benim yanıma geldiğin zaman ağzın daha süt kokuyordu’ dedi ve üzerine yürüdü. Saçını tutup yere yatıracaktı ki Selen araya girdi ve engel oldu.

Selen, araya girmese ona yapmadığını bırakmazdı. O engel olunca bu seferde ona döndü ve tokat attı. Ardından odadan çıkıp gitti. O gidince Büşra:

‘Selen, benim yüzümden sende dayak yedin. Bunun için senden özür dilerim’ dedi üzgün bir vaziyette.

Selen, yediği tokatın etkisi geçtikten sonra Büşra’ya:

‘Boş ver be arkadaşım, biz nasıl olsa alıştık bu durumlara. O yüzden fazla kafana takma’ dedi Büşra’yı teselli etmek için.

‘Sen ne iyi arkadaş ve can yoldaşısın’ dedi ve Selen’e sarılıp ağladı. Rahatlayana kadar öylece kalakaldı.

Yazan – Murat CANPOLAT

Hikayenin Bölümleri

1 2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12 13  14 15 16  17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27