Karagöz İle Hacivat; “Herkül”
Hacivat kurbanlık koyun seçmektedir:
“Karagözüm gel, şu koyunu kucakla. Bakalım elli okka çeker mi? “
Karagöz koyunu kaldıramaz. Etrafına toplananların bakışlarından etkilenir ve başını öne eğer.
Hacivat böyle bir fırsatı kaçırmaz:
“Yazık sana Karagözüm, bir koyunu kaldıramadın. Oysa bu alanda bir tosunu kaldırdığına ben şahidim.”
Karagöz başını kaldırır, derin bir iç geçirir: “Doğru o zaman yirmi beş yaşındaydım. Herkes bana herkül demişti.”
Hacivat: “Şimdi yaşın elli oldu. Herkülün heri gitmiş, külü kalmış. Bir yirmi beş yıl sonra külün de kalmaz.”
Seyredenlerden gülenler olunca Karagöz Hacivat’ın alay ettiğini anlar. Hacivat’ın üstüne hamle yapar. Yakasından yakalar. Hacivat gömleğini çıkarıp, Karagöz’ün elinden kurtulur ve kaçmaya başlar. Karagöz Hacivat’ı kovalar ancak yakalayamaz.
Yazar:Serdar Yıldırım