Mesneviden Hikayeler; “Ağzına Yılan Kaçan Adam”
Akılı bir adam, atına binmiş geliyordu. Uyumakta olan birisinin ağzına da bir yılan kaçmak üzereydi. Atlı onu görüp adamcağızı kurtarmak, yılanı ürkütüp kaçırmak için koşmaya başladı; ama fırsat bulamadı. Adam pek akıllı bir kişi olduğundan, o uyumakta olan adama şiddetlice birkaç topuz vurdu. Topuzun acısı, adamı bir ağaç altına kadar kaçırdı. Ortaya epeyce çürük elma dökülmüştü. Adama:
“Ey dertli kişi, bunları ye…” dedi.
Adamsa:
“Beyim, ben sana ne yaptım, bana ne kastın var? Eğer bana gerçekten bir kastın varsa, vur kılıcı, birden kanımı dök! Sana çattığım saat ne uğursuz saatmiş. Ne mutlu senin yüzünü görmeyene! Dinsizler bile kimseye suçsuz günahsız, az çok bir şey yapmadan böyle sitem etmezler: bu sitemi uygun saymazlar!” diyordu.
Konuşurken de ağzından kan geliyordu; “Yarabbi, cezasını sen ver!” diye bağırıyor; lanet ediyordu.
Atlı ise:
“Haydi, bu ovada koş!” diye onu dövüyordu.
Adam, topuz acısıyla atlının korkusundan yel gibi koşmaya başladı. Hem koşuyor, hem yüzüstü düşüyordu. Karnı toktu, uykulu ve gevşemiş bir durumdaydı. Ayağında, yüzünde yaralar açılmıştı.
Atlı o adamı akşam vaktine değin çekiştirip durdu. Sonunda, adamın safrası kabardı, kusmaya başladı. İyi kötü az çok bir şey yapmadan böyle sitem etmezler: bu sitemi uygun saymazlar!” diyordu.
Konuşurken de ağzından kan geliyordu; “Yarabbi, cezasını sen ver!” diye bağırıyor; lanet ediyordu.
Atlı ise:
“Haydi, bu ovada koş!” diye onu dövüyordu.
Adam, topuz acısıyla atlının korkusundan yel gibi koşmaya başladı. Hem koşuyor, hem yüzüstü düşüyordu. Karnı toktu, uykulu ve gevşemiş bir durumdaydı. Ayağında, yüzünde yaralar açılmıştı.
Atlı o adamı akşam vaktine değin çekiştirip durdu. Sonunda, adamın safrası kabardı, kusmaya başladı. İyi kötü yediklerini kustu. Bu kusma sırasında yılan da içinden dışarı çıktı. O yılanı görünce, kendisine iyilik eden atlıya secde etti. O kapkara, çirkin ve heybetli yılanı görünce, bütün dertlerini unuttu ve dedi ki:
“Sen, bir rahmet Cebrâilisin. Ne kutlu saatmiş ki benim başıma geleni sen gördün.”
