Randevuyu Planlayan
2011 yılında İskenderun’a tayinim çıktı (astsubayım) emekliliğime 1 yıl daha vardı. 1 yıl sonra emekli olmayı istediğimden ailemi İskenderun’a götürmedim. Kartal/İstanbul’daki ev düzenimi bozmadım. Ara sıra izin alıp kartal/İstanbul’daki evime gelip gidiyordum. Yine bir gün İstanbul’a ailemin yanına izinli gelmiştim. 5 günlük izin süremin sonunda cuma akşamı yola çıkacaktım. Yola çıkacağım günün öncesi tv’nin kumandası arızalanmıştı. 9 yaşındaki oğlum gitmeden yeni bir kumanda almamı söylüyordu. Ben idare edersiniz diyordum. Açıkçası kartal çarşıya gitmeye üşenmiştim. İskenderun’a gideceğim cuma günü cuma namazından sonra eve geldim. Oğluma benden bir şey isteyip istemediğini sordum bana gitmeden tv kumandası alsan yeter annem alamaz baba dedi. Çok duygulandım oğlumun isteğini yerine getirmek için kartal’a gitmeye bir anda karar verdim. Hemen kalktım eşim çok sevdiği arkadaşı olan komşumuzdaydı. Ona kartal’a kumanda almaya gideceğimi söyledim. Bir isteği olup olmadığını sordum. Eşimin arkadaşı bana samsundan gelen abisinin samsuna gitmek üzere 2 saat önce kartal çarşıdan Kartal-Sultanbeyli minibüsüne bindiğini ve otobüse binmek üzere minibüsten indikten sonra cüzdanını minibüste düşürmüş olabilceğini ilettiğini söyledi. Benden Kartal çarşıya gittiğimde gördüğüm herhangi bir Kartal-Sultanbeyli minibüs şoförüne durumu anlatmamı rica etti. Ben hatırı kalmasın diye abisinin adını soyadını ve cüzdanın içindeki para miktarını ve bulunursa iletişim kurulacak telefon bilgilerini bir kağıda ayrıntısı ile yazmasını söyledim. Ve kağıdı alarak ayrıldım. Saat 2 civarıydı. Kartal çarşıya minibüsle 5 dk.da, yürüyerek 25 dk.da gidiliyor. Yürüyerek gitmeye karar verdim. Yolumun üzerindeki kartal spor antrenman sahasında kartal spor futbol takımı antrenman yapıyordu. 15 dk. Civarı antrenmanı izledim ve müteakiben yoluma devam ettim. Kartal çarşıya indim. Kartal-Sultanbeyli minibüsünün ara durakta yolcu aldığını gördüm. Minibüs şoförüne cam kenarından seslendim. Durumu anlatmaya başladım komşudan aldığım kağıdı şoföre verdim. Arkadaşlarına konu hakkında bilgi vermesini rica ettim. Şoför tebessüm etmeye başladı ben bozuldum. Şoför cüzdan bende dedi. İnanmadım. Dalgamı geçiyorsun dedim. Çünkü Kartal-Sultanbeyli çalışan en az 35 minibüs var. Hala inanamıyordum. Taki cüzdanı çıkartıp bana verinceye kadar. Hayretler içinde kalmıştım. Çünkü evden çıkarken minibüse binerek Kartal çarşıya insem 5 dk.da kartal çarşıda olacaktım ve bu şoförle karşılaşamayacaktım. Çarşıya yürüyerek indim bu arada 15 dk. Antrenmanı izledim kartal çarşıya varışım 40 dk.yı buldu. Kartal çarşıya varır varmaz hiç beklemeden gördüğüm ilk minibüs şoförüne durumu anlattım ve 40’a yakın minibüsün içinden cüzdan düşürülen minibüs’e denk geldim. Arkadaşımız ile herhangi bir saatte ikimizinde bildiği bir yerde buluşmak üzere randevulaştığımızda bile illaki ikimizde aynı dakika ve anda aynı yerde olamayız 1 kaç dakika birimiz erken yada geç geliriz. Birbirinden habersiz ve birbirini tanımayan iki insanı aynı noktada tek bir gaye ilahi güç Allah c.c. buluşturmuştu. Ben cüzdanı aldım. Gelirken cüzdan sahibinin kesinlikle Allah’ın sevgili çok değerli kullarından biri olduğunu düşünerek eve geldim. Cüzdanı komşuya verirken hayretler içinde şaşkınlığımı aksettirdim. Abisinin nasıl biri olduğunu kendisine sorduğumda abisinin Samsun da imam olduğunu, cüzdandaki paranın 390 lirasının da cami için toplanan hayır paraları olduğunu söyledi. Ben yanılmamıştım. Allah’ıma şükürler olsun ki böyle bir mucizeyi bana yaşattı ve imânım daha da pekişti. Bu hatıramı siz kardeşlerimin de manevi duygularının pekişmesi için paylaşmak istedim.
Okuyucularımızdan Gelenler – Rahmi Yazdıran
