Dervişin Görmeyen Gözleri
Adamın biri, gözleri görmeyen bir dervişin evine misafir olmuştu. Evde, rahlenin üzerinde bir Kur’an olduğunu gördü ve hayret etti. Çünkü, derviş yalnız yaşıyordu, âmâ idi ve evde kendisinden başka kimse bulunmuyordu.
Üzerinde durmadı ve sebebini de sormadı. Fakat merak etmedi de değil. Gece yarısı olduğu zaman Kur’an sesiyle uyandı. Baktı ki, âmâ olduğu için gözleri görmeyen ev sahibi rahlenin başına geçmiş Kur’an okuyor. Öyle ki, okuduğu yerleri parmağıyla da takip ediyordu. Dayanamayarak sordu:
– Sen, gözleri görmeyen bir adamsın. Nasıl oluyor da Kur’an’a bakarak okuyabiliyorsun? Üstelik parmağınla da takip ediyorsun.
Derviş cevap verdi:
– Allah isterse her şey olur. Ben Kur’an okumayı çok seviyorum. Fakat gözlerim görmüyor. Allah’a dua ettim. “Ya Rabbi, Kur’an okurken benim gözlerimi aç ki Kur’anı elime alıp okuyabileyim” dedim. Allah benim bu duamı kabul buyurdu. Ne zaman okumak için Kur’an’ın başına oturursam gözlerim açılır ve ben Kur’an’a bakarak okurum.
Vardır tabi eskiden de şimdide böyle insanlar..
Asıl bu zamanda böyle insanlar daha çoktur. Çünkü çok kötü bir devirde yaşıyoruz. O sebebtendir ki öylesi insanların himmet ve dualarına daha çok ihtiyacımız var. Lakin şimdi ki asırda bu tip insanları görecek göz yok biz de maalesef. Teslimiyet yok.
Böyle insanlar Yok Artik
Belkide vardir biz goremiyoruz. :)
araştırma yapmamış adam böyle insan yok deyip çıkıveriyor olmasa bu dünya nasıl duracak herşeyi açıklayamam ya :) araştırsın bari
böyle insanlar yok diyorsunda ? bu dünya nasıl ayakta duruyor hiç mi araştırma yapmadın
Allahın Hikmetinden Sual Olmaz