Hikaye Oku: Tanrıların Savaşı 5. Bölüm
Hikaye Oku: Kimisi küllerinden doğarken kimileri kendi ateşinde yanıp kavruluyordu. Rüzgar zihninin derinliklerinde en büyük kiniyle yüzleşiyordu.
Bazıları unutmayı bilmez. Dışları tebessüm; içleri hazımsızlıklarla, affedemedikleriyle doludur. Rüzgar onlardan biriydi. En büyük kini babasınaydı.
İşte tekrar o evdeydi. Annesinin gözünün önünde dünyaya veda ettiği evde… Rüzgar “Hayır, hayır… Tekrar yaşayamam bunu.” dedi. Bulunduğu odadan çıkmak istiyordu. Hemen odanın kapısına doğru koşup kapıyı açtı. Ama açtığı gibi okuldan gelmiş olan küçük Rüzgarla karşılaştı. Henüz 10 yaşındaydı. Rüzgar, karşısında küçüklüğünü görünce şaştı kaldı.
Küçük Rüzgar kapıdan içeri geçti ve koltukta oturan annesinin yanına gitti. Rüzgar kendi küçüklüğüne gözleri dolu dolu bakıyordu. Küçük Rüzgar “Anne! Çok acıktım. Yemekte ne var? Bugün okulda maç yaptık. Bizim takım kazandı biliyor musun? Anneee, Anne!! Beni dinlemiyor musun?”
Annesi, sanki cansız gibi oturduğu koltuktan dışarıyı izliyordu hiç bir şeye tepki vermiyordu. Kafasını Rüzgar’a çevirdi ve boş gözlerle bakarak “Rüzgar odana git.” dedi. Küçük Rüzgar “Anne, noldu?” dedi şaşkınlıkla. Annesi tekrarladı “Odana git!” dedi o da bir şey söylemeden odasına gitti. Çok geçmeden babası geldi ve o anda kıyamet koptu.
Annesi gözü dönmüş bir şekilde babasına doğru yürüdü ve bağırıp vurmaya başladı “Nasıl yaparsın bunu? Neyimiz eksikti bu evde?!!” Hikaye Oku
Babası, annesinin kendine vurmaya çalışan ellerini tutuyordu. “Noluyor Feride? Kendine gel napıyorsun?!”
Annesi tekrar bağırmaya başladı “Senin için yapmadığım ne kaldı ki? Nasıl bir başkasıyla herkesten gizli bir hayat kurdun. Birde çocuk yaptın. Defol!! Defol git bu evden!!”
Adamın gözleri fal taşı gibi açılmıştı. ”Fffeeri.. Sakin ol. Bak ben açıklayacaktım. Beni bir dinle nolur! Bak aass-aslınndda…”
Sözünü tamamlayamaya kalmadan kadın tekrar bağırmaya başladı “Defol dedim!! Pis yüzünü gördükçe kusmak istiyorum, yıkıl gözümün önünden” dedi adamı iterek evden attı. Küçük Rüzgar gözyaşları içinde, aralamış olduğu odanın kapısından annesini izliyordu. Annesi kendi kendine bağırmaya devam ediyordu ta ki birden yere yığılana kadar…
Kadın yere yığıldığı gibi küçük Rüzgar odasından fırlayıp annesinin başına koştu “Anneee!!!! Annee, anne uyan, Anneee!!” Annesi hiç bir tepki vermiyordu. Hemen telefona koştu babasını aradı “Baba!! Baba annem bayıldı. Çabuk gel, ona sesleniyorum ama uyanmıyor!!” derken gözlerinden akan yaşları siliyordu.
Rüzgar, annesinin başında ağlayıp yardım bekleyen küçüklüğünü izliyordu. Kendi küçüklüğünü çaresizlik içinde gördükçe o da ağlıyordu, hem de hıçkırarak… Hikaye Oku
O sırada babası kapıyı açtı, telaşla içeriye koştu ve annesinin yanına gitti. “Feride!! Feride uyan, kendine geell!!” dedi. Sonra eğilip nefesini dinledi, elini kadının göğsüne koyup kalbini dinledi. Babasının birden nefes alış verişleri daha da hızlandı, telaşı yüzünden okunuyordu. Hızla kadını kucakladı. “Rüzgar! Kapıyı aç, çabukkk!!” dedi.
Küçük Rüzgar tedirginlikle kapıyı açtı. Babası annesini arabaya götürüyordu o da babasını takip etti. Hastaneye gittiler. Babası acilde telaşla sağa sola koşturuyordu “Yardım edin!! Karım nefes almıyooorr!! Yardım edin noluurr!!”diyordu. Rüzgar biliyordu bu senaryoyu. Doktorlar gelecekti annesini kurtarmaya çalışacaklardı ama yapamayacaklardı. Beyin kanaması diyeceklerdi, beyin kanamasından öldü deyip gideceklerdi.
Rüzgar, küçüklüğünden beri unutmamıştı bu sözleri. Sanki tekrar kulaklarında yankılanıyordu bu sesler. Çocukken yaşadıklarını tekrar izlerken kan çanağına dönen gözleriyle bulunduğu yere baktı uzaktan. Küçüklüğüne baktı, babasına baktı… Kollarında, annesinin cansız bedeni duran babasına…. Öykü Oku
Omzunda yılların verdiği kinin ağırlığını, ruhunda affedemediği hatta kabul edemediği bu anın anısını alıp ayaklarını sürüyerek babasının karşısına geçti.
Gözlerini, babasının gözlerine dikti. Dolu dolu gözlerle ona baktı “Senin yüzünden… Senin yüzünden oldu tüm bunlar. Senin yüzünden daha çocukken annesiz kaldım, senin aç gözlülüğün yüzünden.”
Gözleri küçük Rüzgar’a kaydı, yine annesinin başındaydı. Annesinin ellerini tutmuş, bir çocuğun içinde taşıyabileceği en büyük umutla annesinin uyanmasını bekliyordu.
Rüzgar, çocukluğunun yanına gitti, saçlarını okşamaya başladı “Yıllarca kimsenin umurunda olmayacaksın, kimsenin aklına seni sevmek gelmeyecek, babanın bile… O kadar unutulacaksın ki, sen bile seni sevmeyi unutacaksın. Bu yüzden seni ben seveceğim şimdi. Korkacaksın biliyorum, kaç yaşında olursan ol çok özleyeceksin anneni. Onun şefkatini arayacaksın hep. Bu yüzden sana ben şefkat göstereceğim şimdi. Yıllar boyunca babanın karşısına geçip ondan nefret ettiğini söylemek isteyeceksin ama söyleyemeyeceksin biliyorum. Bu yüzden şimdi ben söyleyeceğim.”
Kalktı babasının yanına gitti tekrar “Senin aç gözlülüğünün cefasını hayatım boyunca ben çektim. Annesiz kaldım, yarım kaldım, yarımı gömdüm toprağa, daha yeni uçmayı öğreniyordum kanatlarımı kırdın sen… Hiç bir zaman bunun pişmanlığını bile duymadın. Annemi aldattığın kadınla gözlerimin önünde evlendin bile. Senden hayatım boyunca nefret ettim. Seni hayatım boyunca affetmeyeceğim. Dünyaya bir kere daha gelseydim annem senin yüzünden ölmeden ellerimle seni ben öldürürdüm.” Öykü Oku
Son sözleri arka arkaya yankılanmaya başladı “Seni ben öldürürdüm!!!, asla affetmeyeceğim!!!…” Öykü Oku
Ardından derin ve yankılı bir ses konuşmaya başladı “Kinin, ruhuna üstün geldi!! Kalbinde büyüttüğün kin, içinde tanrılaştı ve sen o putu yıkamadın!! Aşamadığın bu anıyı tekrar yaşamaya mahkumsun ta ki babanı affedene kadar. Ta ki kendini affedene kadar…”
Unutmayı bilmeyen, affetmekten bir haber, kiniyle büyüyen bir ruh, işte böylece kaderine mahkum edilmişti. İçini yakan ateşi söndürebilecek miydi sıkışıp kaldığı bu cehennemde. Kim bilir?
Ancak şimdilik karanlığına mahkum; ışığını arar halde, bir yerlerde… Belki bir tarafta… Belki yerin yedi kat altında…
Bilim Kurgu Hikayeleri, Bilim Kurgu, Fantastik, Fantastik Hikayeler, Hikaye, Hikaye Oku, Öykü, Efsane, Leyla Aka, Macera Hikayeleri, Mitolojik Hikayeler, Mitoloji,
Cok güzel sanki hikayenin icindeymişim gibi hissetdim… devamini bekliyorum
Başarilar…
Hikayenin sizi içine çekmesine mutlu oldum. Desteğiniz için teşekkürler
Yeni bölûm ne zaman geliyor cok guzeldi devamini okumak isterdim