Köşkümüzün Gizemli Hikayesi VI. Bölüm

Köşkümüzün Gizemli Hikayesi VI. Bölüm

Gün boyu ne yapacağımı düşündüm durdum. Annemle babamın nelerle uğraştığının farkında bile değildim. Onlar vakitlerini akşama kadar bahçede geçirmişlerdi ben ise onlar yukarı çıkana kadar bu duruma bir çözüm bulamamıştım.  Akşam çok erken yattık herkes çok yorgundu.

Gece yarısı tuvalete gitmek için uyandığımda, kardeşim yatağında yoktu. Annemin kulakları delik olduğu için, gayet sessiz olmaya çalışıyordum. En son onların oda kapısını yavaşça açıp bakacaktım. Onu önce köşkün içinde aradım. Alt kata indim yoktu.

“Acaba !!” dedim “Olabilir mi!?”

Hemen oturma odasında duvarda asılı olan feneri alıp yavaşça aşağıya zemin kata indim. Merdiven başına gelince kapının açık olduğunu ve kapıdan dışarıya doğru güçlü bir ışık vurduğunu gördüm. Sonra kapıyı yavaşça dışarı doğru açılırken gördüm, hemen koşup kömürlük kapısının önüne saklandım. Başımı uzatıp bakınca kardeşimin yukarıya doğru çıktığını gördüm. Onun çıkmasından sonra bende peşinden ilerledim. Başımı sağa doğru çevirip yavaşça baktığımda kapı yine kapalıydı. Hızla yukarı odamıza çıktım. Kardeşim yatağına yatmış çoktan uyumuştu bile. Aslında uyuyup uyumadığını kontrol etmemiştim. Uyanık olmaması benim için daha iyiydi. Gülümserken ona bakamıyordum.

Bu gördüklerimden sonra, bana yine düşünceler, yine uykusuz geceler kalmıştı. Kardeşime bunu sormaya korkuyordum. Evet altı yaşındaki çocuktan korkuyordum.

Onu takip etmeye karar verdim. Gece uyuyormuş gibi yapıp onu izleyecektim. Bu fikri bulunca rahatlamış ve uykum gelmişti.

Sabah uyandığımda bizim ufaklık hala uyuyordu.

O gün  akşama kadar annemle vakit geçirdim ona bahçe işlerinde yardımcı oldum. Kendisi de çok memnun oldu bu duruma.

…..

Akşam yemekten sonra hemen odamıza geçtik. Ne ile karşılaşacağımı bilmiyordum. Ama kesin kararlıydım. Yatağa girdim uyuma numarası yapmaya başladım. Kardeşim uyumuştu bile ama ben uyumadım bekledim. Sabaha karşı kıpırdanmaya başladı. Hemen başımı yorganın içine sakladım aralıktan onu izleme başladım. Kalktı, biraz yatağında oturdu sonra etrafına bakındı. Kalkıp yürümeye başladı. Yavaşça kapıdan dışarı çıktı, kapıyı aralık bıraktı. Ben de aynı şekilde peşinden. Önlü arkalı merdivenlerden zemin kata indik. Kardeşim hiç fener almadan duvardan tutunarak merdivenlerden aşağıya indi. Duvarın kenarından onu izlemeye devam ediyordum. Kapıya yaklaşınca birden kapı açıldı ve dışarıya vuran ışıklar gözüktü. Kapı yine aralıktı. Ben de yavaşça aşağıya indim kapıdan içeriye doğru yavaşça baktım. İçerisi gündüz gibi aydınlıktı. Önde kocaman bir mezar vardı. Çevresi tavana kadar işlemeli demir korkuluklarla çevriliydi. Gümüş gibi bembeyaz parlıyordu. Kardeşim mezarın arkasında yere oturmuştu. Yerde yeşil bir halı vardı. Sanki üstüne hiç basılmamış gibiydi. Kardeşimin arkasında iki mezar daha vardı. Onlarda aynı şekilde gümüş gibi parlayan demir korkuluklarla çevriliydi. Beni etkileyen gördüklerimden çok  içeriden gelen kokuydu.

Yaşamım süresince böyle bir koku duymadım. Nefes alırken, ruhumun bedenimden yükseldiğini hissettim. Sanki ayaklarım yere değmiyordu. Kendime baktım, yere basıyorum ancak bunu hissetmiyordum. Göğsümde hissettiğim bu yükselme duygusu bana müthiş huzur veriyordu. Bu olayı kelimelerle ifade etmek inanın çok zor.

Birden kardeşim konuşmaya başladı, ne söylediğini bir türlü anlayamıyordum. Sesi çok kısık geliyordu. Karşısında biri varmış gibi aynı yöne bakıp konuşuyor ve gülümsüyordu. Gülümseyince çenesi at çenesine dönüşmemişti. İzlemeye devam ettim, sonra  sustu, başka biri konuştu. Kimseyi görmüyor, herhangi bir ses duymuyordum ancak kardeşimin hareketlerinden karşısında olan birini dinlediğini hissedebiliyordum.

Kısa bir süre sonra, belki on dakika kadar, kardeşim ayağa kalktı, bana doğru geleceğini düşünerek hızla ilerleyip  merdivenlerden yukarı doğru çıktım. Koşarak odama gittim, ondan önce yatağıma yattım. Bir kaç dakika sonra geldi, yatağına yatıp hemen uyudu. Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki, kardeşim  bu sesleri duymasın diye yüzüstü yatmıştım. Hiç ses çıkarmadan derin nefes alarak sakinleşmeye çalıştım. Bu yaşta bu heyecan bana ağır gelmişti galiba. Sakinleştiğimde, sardı beni yine düşünceler.

Hikayenin Bölümleri

Köşkümüzün Gizemli Hikayesi I. Bölüm

Köşkümüzün Gizemli Hikayesi II. Bölüm

Köşkümüzün Gizemli Hikayesi III. Bölüm

Köşkümüzün Gizemli Hikayesi IV. Bölüm

Köşkümüzün Gizemli Hikayesi V. Bölüm

Köşkümüzün Gizemli Hikayesi VI. Bölüm

Köşkümüzün Gizemli Hikayesi VII. Bölüm (SON)

secmehikayeler-qajder