Çok Güzel Bir Hikaye Oku; “SIFIR” 2. Bölüm

Çok Güzel Bir Hikaye Oku; “SIFIR” 2. Bölüm

“Kimmiş lan bu?”

İlk konuşan muhtardı.

Memo, karıştırdığı çayından bi yudum aldı. Cevap verdi;

“Ben ne bileyim muhtar. Buralardan olmadığı kesin. Şu tipe bak. Saçına sakalına tükürdüğümün serserisi.”

“Öğreniriz yakında. Lan bana bak bu filimcilerden olmasın. Geçen sene de gelmişlerdi de Ali İhsan uyuzluk yapmıştı da izin vermemişti. Hatırladın mı?”

Başını aşağı yukarı salladı Memo.

“Hatırlamam mı hiç. Dünyanın parasını vericeklerdi de uyuzluğu tuttuydu domuzun. Töbe töbe. Muhtar ölünün arkasından kötü konuşturma bana.”

Muhtar da çayından höpürtederek içti.

“Tamam lan tamam. Aha bak kalkıyor serseri. Gel bakalım kime gelmiş bu bakalım”

Memo, iri fiziğine rağmen korkağın tekiydi ve kendisi gibi korkak olduğunu bildiği muhtarın bu teklifi hoşuna gitmemişti.

“Bize ne be muhtar. Ajancılık mı oynayacağız. Boşver.”

Muhtar kararlıydı. Yüzü sinirden gerildi sonra konuştu ama bağırmadan;

“Ödleklik etme Memo. Kalk bakalım kime gelmiş. İt midir uğursuzmudur belli değil.”

Memo istemeden de olsa ayağı kalktı. Mirza ilerde onlar arkasında köyün dar sokaklarına doğru gözden kayboldular. Mirza akıllı bi adamdı ve takip edildiğini anlamıştı. Adımlarını hızlandırdı. Yolun bitiminden sola dönüp köy evinin kerpiç duvarına vücudunu yasladı. Muhtar ve Memo önünden geçtiğinde, muhtarı arkasından yakalayıp, silahı, muhtarın sıcaktan ter içinde kalmış şakaklarına dayadı. Sonra konuştu;

“Kimsiniz ulan siz. Beni neden takip ediyorsunuz. Kim gönderdi sizi lan. Konuş. Yoksa arkadaşını cennete yollarım”

Memonun korkudan bacakları titriyor, ne yapacağını bilemez halde olduğu yerde duruyordu. Muhtara bunun iyi bi fikir olmadığını söylemesine rağmen gerizekalı muhtar yaktı yine bizi diye düşünüyordu. Mirza’nın bağırmasıyla şoku atlatıp cevap verdi. Sesi titriyordu;

“Abiiii…. Kurbanın olayım dur. Bizi kimse göndermedi. Kime geldin diye bakıyorduk.”

Mirzanın kaşları çatıldı, sinirli bi biçimde konuştu;
“Lan insan gibi sorsaydınız ya”

“Kusura bakma abicim. Hadi bırak muhtarı” dedi Memo. Mirza kendinden en az iki kat daha cüsseli olan Memo’ya baktı ve yıllar önce arkadaşı Jack’in söylediği sözü hatırladı.

‘Silah herkesi korkutur’

Fakat Mirza’nın bilmediği gerçekse Memo’nun birinden korkmak için silahı görmesine gerek olmadığıydı. Küçük yaştan itibaren babasından yediği dayaklar yüzünden bi erkek Memo’yu korkutmaya yetiyordu. Annesi ve onu evin en küçük odasına kapatıp sabah ezanına kadar döven babası ne gariptir ki kendisi de dayaktan ölmüştü. Alacaklıları tarafından tamı tamına on beş bin Türk lirasını ödemediği için üzerine inen sopa darbelerine daha fazla dayanamayıp gözlerini kapatmıştı.

Yazar: Şahan Bilgin

Hikayenin 1. Bölümünü Okumak İçin TIKLAYINIZ

Hikayenin 2. Bölümünü Okumak İçin TIKLAYINIZ