Bizde Sevdik Azizim

Bizde Sevdik Azizim

Bizde sevdik azizim fakat olmadı. Olurdu da olduramadık. Fakat ben hep sevdim. Herkesı karşıma alıp onu yanıma almayada hazırdım. Fakat olmuyordu azizim olmuyor…

Seviyordum fakat ölüyordum harap olmuştum.

“Madem bu kadar sevdin neden terkettin?” bu soruyu duyar gibi oldum.

Korkaktı çünkü.

Ben herkesi karşıma almayı göz önüne alırken o kimsenin bilmemesi icin kırk takla atıyordu.

Bunu neden yapıyordu?

Neden benim onu bu kadar sevdiğimi bile bile böyle yapıyordu?

Sorguluyorum da bazen kendimi.

Neden sakladıki sevmiyormuydu yoksa beni?

Evet beni sevmiyordu ve sevilmediğimi bile bile gözlerine aşkla bakıyordum.

Bu garipti çünkü kimseyi bu kadar sevmemiştim.

Ve biliyormusun? hala yollarına bakıyorum belki gelirsin diye.

Ama benim kömür gözlümde sevda ne arardı ki yada vefa…

Ah be arkadaşım söylesene bana

Ne yapıyordur şimdi o beni düşünüyormudur?

Söylesene arkadaşım.

Birde hayllerim vardı. Lakin onlar da suya düştüler.

Fakat ben hala hayal kuruyorum, senin adınla başlayan hayaller

Ve biten senin adınla …

Bu hayallerin olmayacağını bile bile kuruyordum işte.

Çünkü orada herşey yolunda, ve orada biz hep mutluyuz..

Belkide bu kadar seven taraf ben olmamalıydım.

Sevilen taraf olabilirdim mesela.

Sevilen taraf olsaydım beni sevenin yanına giderdim.

Hadi bak sende sevilen tarafsın.

Gelsene seveninin yanına.

Ya da git.

Çünkü sen benim değerimi asla anlayamayacaksın.

Ve son satırlara geldik azizim.

Bir alıntı sözle bitirmek istiyorum.

`VE HİÇBİR ZAMAN CESARETİ OLMAYANLA YOLA ÇIKMAYIN ZİRA AHİRETLİK SEVGİLER ZOR YOLLARDAN GEÇER`

Okuyucularımızdan Gelen Hikayeler – Ayşenur