Evdeki Kara Beden

Evdeki Kara Beden

46 yaşında evli, iki çocuk sahibi aile babasıyım. Yaşadığım bu ürkütücü şeyler, belkide herkesin zaman zaman yaşayıp umursamadığı yada fark etmediği, ev içinde günlük hayatımızda başımıza gelen olaylardandır.

Aslında ben çok fazla ibadet eden biri değilim, şeker hastalığımdan dolayıda oruçta tutamıyorum, elimden geldiği kadar kimseye zarar vermeden kendi halinde yaşayan biriyim. Böyle bir şey neden başıma geldi anlam veremiyorum.

Oturduğumuz eve taşınalı 7 ay oldu, kızım 14 yaşında, zaman zaman bana gece kalktığında mutfakta benimle konuştuğunu, gece neden uyumadığımı söylüyordu. Bende bunu uyku haline verip pek üstüne düşmüyor geçiştiriyordum taa ki geçen geceye kadar.

Saat 03 sıralarıydı çok susamış mutfağa su içmek için gitmiştim, mutfağa girdiğimde ışığı yaktım ama yanmadı, “herhalde ampul patladı,” diye düşündüm neyse buz dolabının kapağını açıp su şişesini alıp, kapağı kapattığımda, bir baktım masada kızım oturuyor, önünde bir tabak durmadan bir şeyler yiyor. “Kızım hayırdır bu saatte yemek mi yenir, git yat” dedim. Gözüm camdan gelen ışıkla ortama alıştı daha net görmeye başlamıştım ama kızım hiç konuşmuyor hatta neredeyse nefes dahi almıyordu, sonra oturduğu yerden ayağa kalkarak odaya doğru yöneldi o anda fark ettiğim şey tüylerimi diken diken etti, nefesim kesildi. Çünkü kızım sandığım konuştuğum şey, yürümüyor havada süzülüyordu. Bağırmak istiyorum sesim çıkmıyor, hareket dahi edemiyorum, bildiğim bütün ayetleri okumaya çalışıyorum ama ne mümkün, bir süre öyle donuk vaziyette bekledikten sonra, birden mutfağın ışığı yandı, gelen eşimdi. Beni o şekilde görünce çığlığı bastı, yüz ifademden kalp krizi geçirdiğimi düşünmüş. Çok korktu bende eşimin sesiyle ancak irkilip kendime geldim. Eşim, “bu halin, bu surat şekli ne, ne oldu sana?” diye sordu, “hiç” diyebildim sadece. Kızımın odasına gidip kontrol ettiğimde yatağında uyumaktaydı. O gece neredeyse sabah namazına kadar gözümü dahi kırpmadım.

Sabah kızıma, “beni mutfakta gördüğünü söylediğin gecelerde, benimle hiç konuştun mu?” diye sorduğumda, “baba senin olmadığını biliyorum, ama anlatsam bana inanmayacağınız için söylemedim, bu evde bizimle yaşayan başka bir varlık daha var, demek ki sende gördün” dediğinde içim ürperdi, “annene bundan sakın bahsetme!” dedim.

Yine günlerden bir perşembe gecesi, eşim ve kızım yatmış bende ışığı söndürmüş salonda tv izliyordum. Birden odanın balkon tarafına bakan penceresinde biri belirdi, havada durduğu kesindi sanki sallanıyor gibiydi, sadece bana doğru ele benzer bir uzuv uzattı, o anda oturduğum yerden havalandığımı ve camın açıldığını hissettim, “Yarabbi bu ne?” diyordum “beni nasıl bir şeyle sınıyorsun?” Ama ses çıkaramıyor, hareket edemiyor, konuşamıyor, sadece çırpınmaya çalışıyordum. Birden “Allah” diye bir sesle kendime geldim, eşim ayaklarıma sarılmış ayetler okuyordu, salonun ortasına yığılıp kalmışım, kendime geldiğimde eşim elinde ayetelkürsiyle başımda dualar ediyordu.

Bu olaydan sonra evin her tarafına ayetler koyduk, hocayla konuştum, hoca bana, “o gece sıra dışı birşey görüp görmediğimi,” sordu bende, “sadece bir ara dışarıdan köpek sesleri geldiğini, duyduğumu” söyledim, “bir daha aynı sesi duyarsan koş bak, eğer köpekler senin olduğun yöne ve evin balkonuna doğru havlıyorsa, seni almaya geleni görüp ona havlıyorlardır, hemen ışıkların hepsini yak ve ayetleri oku,” dedi benim bütün kimyam ve dengem bozulmuş, ailem için endişe duymaya başlamıştım. Çünkü insan gözünün gördüğünden değil, görmediğinden korkar, neyle karşı karşıya olduğumu aslında biliyor ama bunu da kimseye anlatamıyordum, çünkü insanlar ne der, inanmaz alay ederdi.

Aradan iki gece geçmişti, gece eşimle oturuyorduk  birden köpeklerin havlama sesleriyle irkildim ve cama fırladım aşağıdaki sokakta 3 tane sokak köpeği kafalarını bana doğru çevirmiş öylece havlıyorlar, hiç hareket etmeden sabit bir noktaya sanki şartlanmışcasına bakıyorlardı. Eşime, “geldi” dedim eşim yine Kur’an-ı Kerim’i eline almış okuyordu, birden evin içinde buz gibi bir hava oluştu, korkunç bir ürperti ve üşümeyle birlikte bütün perdelerin hareket ettiğini gördük. “Allah Allah” diye haykırmaya başladık ve birden odadan gölge şeklinde çıkıp gittiğini gördüm.

Bu 5 gün sonrada evden taşındık, şuan için her şey yolunda ama zaman zaman o ürpertiyi yine hissediyor ve korkuyorum. Namaza başladım, hoca, bu durumun, “imanın zayıflamasıyla alakalı olduğunu, Allah yolundan uzak kalıp, ibadet etmediğimden dolayı musallata uğradığımı,” söyledi.  Tabi ki hiç bir zaman bunun tam sebebini yada ne olduğunu asla öğrenemeyeceğim ama çok kötü bir tecrübe yaşadık. Allah hepimizi bilinen ve bilinmeyen görünen ve görünmeyen her türlü şer ve kötülüklerden korusun.

Gladeus