Acı Çağrı
Çok Güzel Bir Hikaye Oku; Orta yaşlı ve düzgün giyimli bir adam sessizce kafeye girerek köşedeki masaya oturur. Garsona sipariş vermek için beklerken, yan masadaki gençlerin kendisine bakarak güldüklerini fark eder. Belli ki yakasına taktığı küçük pembe kurdele şeklindeki rozetine gülmektedirler. Bu alaylı bakışları görmezden gelen adam yan masadakilerin bu ısrarlı sırıtmalarına dayanamayarak elini lacivert ceketinin yakasındaki rozete götürerek: “Bu mu?” diye bakışlarıyla sorar. Bunun üzerine yan masadakiler yüksek sesle gülerek:
“Küçük güzel pembe kurdeleniz lacivert ceketinize pek de yakışmış!” diyerek sırıtmaya devam ederler.
Orta yaşlı adam yan masadan bu sözü söyleyen delikanlıya dönerek:
“Lütfen masama buyurun, bunu tartışalım!” der.
Biraz önce bütün sevimsizliğiyle sırıtan delikanlı, sebebini anlayamadığı bir utanma ve sıkıntı hissine kapılsa da gelip masaya oturur. Orta yaşlı adam, anlayışlı ve yumuşak bir sesle:
“Bu rozet bütün dünyada, içinde olduğumuz Ekim ayında, kadınların göğüs kanseri bilincini yaygınlaştırmayı ifade ediyor. Ben bu rozeti annemin adına takıyorum.” der. Bu açıklama karşısında şaşkınlaşan delikanlı: “Çok üzüldüm, anneniz göğüs kanserinden mi öldü?” diye sorar.
“Hayır!” diye cevaplar orta yaşlı adam. “Annem sağ ama beni bebekliğimde göğsüyle besledi. Bu yüzden annemin göğsü için ve sağlığı için Allah’a şükrediyorum.” diye devam eder.
“Hımm!” diye kekeler delikanlı.
“Peki… Bu rozeti karım için takıyorum!” diye devam eder orta yaşlı adam.
“Karınız da herhalde iyi?” diye sorar delikanlı. “Evet evet!” diye cevaplar orta yaşlı adam. “Karımın göğsü her ikimiz için aşk ve sevgi kaynağı olmuştur her zaman, ayrıca 23 yıl önce sevgili kızımızı beslemiştir göğsüyle. Karımın göğsü ve sağlığı için de Allah’a şükrediyorum.” diye devam eder.
“Sanırım kızınızın sağlığı için de takıyorsunuz?” diye sorar delikanlı.
“Hayır!” diye cevaplar orta yaşlı adam üzüntüyle. “Kızımı bir ay önce göğüs kanseri nedeniyle kaybettim. Yaşının çok genç olduğunu düşünerek ihmal etmiş göğsünde fark ettiği kitleyi, bu nedenle geç kaldık.”
Genç delikanlı, yüzünde utangaç ve üzüntülü bir ifadeyle: “Çok üzgünüm bayım, özür dilerim!” der. “Kızımın anısına, övünerek takıyorum bu küçük pembe kurdeleyi. Bu sayede çevremdekileri de aydınlatabiliyorum… Şimdi evine git ve karınla, kızınla, annenle konuş!”
Yardım edebilir misiniz?” diye mahcup mahcup Sorar.
Bir Yudum Hikaye – Hazırlayan – Asım Yıldırım
