Yanık Kalesi 12. Bölüm
– Akıncılar Yeniçerileri Öldürüyorlar –
Kış gelmek üzere idi.Her tarafta güzel bir dostluk havası esiyordu. Fakat tecrübeli gözler bu dostluğun sahte olduğunu, düşmanın kuzu postuna bürünmüş bir kurt gibi pusuda beklediğini anlıyorlardı. Fakat bütün bunları, ocak başında yanan kuru ağaç köklerinin çıtırtılarını dinleyerek aşraba dalmış yeniçeri ağasına anlatmak mümkün olmuyordu.
Akıncı ağası, Mahmut Paşa’nın emrinin de dinlenilmediğini görünce yeniçerileri köylere gitmekten vazgeçirtmek için bir yol düşündü. Ali’yi çağırarak düşüncesini açtı:
– Oğlum Ali, dedi. Avusturyalların kasden yapmadığını biz yapacağız.
– Ne gibi ağa?
– Yeniçerileri gizlice öldüreceğiz. Bunları senin gibi güvendiğim akıncılar yapacak. Geceleri yollarda pusu kuracaksınız. Kaleden köylere giden veya köylerden dönen yeniçerileri boğazlayacaksınız. Herhalde ağanın bundan sonra gözü açılır. Bu cinayetleri Avusturyalıların işlediğini zannederek köylere gitmeyi yasak eder. Eğer bunu yapmazsak öyle zannediyorum ki kışın en civcivli zamanında kâfir kaleye yüklenecektir. İçeride fazla kuvvetimiz bulunması lazım.
Ali mırıldandı:
– Vatan için her şey yapılır.
Onlar bu karara vardıkları sıralarda kont ile kızın nişanlısı da bir karara varmışlardı. Palgi’nin yeğeni, kocası olan Hasan’a kış günlerini yanında geçirmesi için yalvaracak, Hasan’da tabii yeniçeri ağasından müsaade isteyecekti. Gafil ağa, Avusturyalıların yalandan gösterdiği dostluğa inanarak kolaylıkla bu müsaadeyi verecekti. Yeniçeriler köylere dağılınca kalede bir kaç yüz akıncı kalacaktı. Bunları yok ederek kaleyi almak, kolaylıkla mümkün olacaktı. Kıza, bir de kale kapısına girmek için ayrı bir vazife verilecekti. Parolayı öğrenecekti.
Şimdi iki taraf gizlice çalışıyordu. Bir taraftan kız, Hasan’dan kale hakkında malumat, parola ve fazla izin koparmaya çalışıyor, akıncılar da geceleri gizlice kale yollarına dökülerek yeniçerilerin kalplerine birer hançer saplamaya çalışıyorlardı. İlk muvaffakıyeti Ali gösterdi.
Reşat İleri – Kahramanlar Dergisi – 1952
