Korku Hikayeleri

Korku Hikayesi: “Kurye”

Korku Hikayesi

Korku Hikayesi: “Kurye”

Merhaba herkese. Daha öncelerde başımdan geçen fakat dile getirmeye korktuğum bir olayı sizlerle paylaşmak istedim. Benim  hikayem  sahte yada sadece korkutmak için yazılmış  bir hikaye değil. Gerçek bir hikaye. Gerçekten yaşanmış bir hikaye. Bir Korku hikayesi. Anlayışla karşılayın ve bu durum daha önce başınızdan geçtiyse bana yardımcı olun.

Annem ve babam işteydi ve ben evde yalnızdım. Akşam ailem geç geleceğini söyleyince dışarıdan sipariş verdim. Zil çalınca kuryenin geldiğini anlayıp kapıyı açtım. Ücreti ödedikten sonra kapıyı kapatacağım zaman kurye hala bana bakıyordu. Yüzünde hiç bir mimik oynamıyordu ve bu da haliyle beni korkutmuştu. Sonunda bir şey mi oldu diyeceğim zaman arkasını dönüp gitti.

Yemeğe oturduktan yarım saat sonra telefonum çaldı. Arayan annemdi. Babaannemin hastalandığını eve uğramadan hastaneye geçeceklerini söyledi. Biraz televizyondan zaman geçmesi için korku filmi açtım. Aslında biraz da rahattım. Şehrin göbeğinde, büyük bir binada oturuyorduk güvenlik sağlamdı. Film bittiğinde odama ilerledim. Annemi arayıp babaannemin durumunu öğrenmek istedim fakat telefonumu bulamadım. Çok uykum geldiği için pek aramadım ve yatağa yattım. Tam o sırada telefonum çaldı. Arayan kişi kurye olarak kayıtlıydı ama ben böyle bir numara kaydetmemiştim. Belki annem kaydetmiştir, önemli bir şeydir diye açtım. Karşıdan ne ses ne de soluk çıkıyordu. Umursamayıp telefonu kapattığım sırada zil çaldı. Normal olarak biraz korkmuştum bu durum tuhafıma gitti. Kapıya doğru yöneldim. Kapı deliğinden baktığımda kuryeyi gördüm. Bugün siparişimi getiren Hasan abiydi. Anlam veremedim ve bu beni çok daha fazla korkuttu. Ne olduğunu öğrenmek için kapıyı açtığım sırada kurye yoktu. Binayı kötü bir koku sarmıştı. Kokuyu takip ettiğim zaman yangın merdiveninin önünde büyük bir torba vardı. Şekli insan bedeni koyulmuş gibiydi. Direkt daireme koşup telefonu aldım ve polisi aradım.

Kapıyı kitleyip gelmelerini bekledim. Bir zaman sonra siren sesini duydum daha sonra da kapım çaldı. Polislerin olduğunu görünce açtım kapıyı. Bu beni biraz rahatlatmıştı.

Polislerle birlikte karakola gittim ve ifadem için Sorgu odasına alındım. Telefonumdaki kurye isimli numaradan ve gece vakti kapımı çalan Hasan Abiden bahsettim fakat polisler telefonumu incelendiğinde öyle bir numaraya rastlamadılar. Yemekleri sipariş ettiğim yerde de Hasan isimli çalışan yoktu. En son çıkarkende cesedin ne zamandır orada olduğunu ve kime ait olduğunu sorunca polisler bana üzgünce baktı.

“Ceset torbada neredeyse bir gündür duruyormuş ve ceset Elif Güler’e ait.”

ELİF GÜLER BENİM ANNEMDİ..

hikaye, hikaye oku, hikayeler, korku, korkunç, korku hikayesi, korku öyküsü, öykü, korkunç öyküler, korkunç hikayeler, kurye, korku hikayeleri arşivi,

Gülten AJDER

Kitap okumayı seven insanlar daha zeki ve daha başarılı olurlar. Bende bu yüzden kitap okumayı sevdirmek istedim bu site ile. Gizli kalmış bütün bilgilerin kitaplarda saklı olduğuna inandığımdan, kültür seviyemizi yükseltmek, bilgi hazinemizi daha da zenginleştirmek, gizli yeteneklerin ortaya çıkmasına destek olabilmek için, okusun yazsın benim ülkemin insanları diye bir işin ucundan tutmak isteyen birisiyim.

İlgili Makaleler

Bir Yorum

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu