Yolun Sonu Karanlık Kuyu
O’na göre ben bir gökyüzü, bana göre O gökyüzünün güneşi. Tabi bu durum gökyüzü ölmek isteyene kadar olan süreçte kaldı. Şimdi O’na göre hala gökyüzü olsam da artık benim için güneşin o gökyüzüne doğuşu yok. Yolun sonu bir karanlık kuyu… O kuyunun içinde kaybolmuşum. Ne kalbimi hissediyorum ne de düşüncelerimi duyuyorum. Sadece içimde bir ölüm sıkıntısı yokluyor.
Adımların beni yaşamaya değil de ölüme sürüklüyor. Ruhum zaten gömüldüğünü bedenle bütünleşmek istediğini söylüyor. Oysa yaşamak için ne savaşlar vardı kalbimde…
