Merdümgiriz Bir Hancı
Merdümgiriz bir hancıyım
Açmıyorum kimseye kapımı
Zilimi çalanlara “yüreği dolu” deyin
Zelzeleye uğramış sırça bir hane gibi yıkık dökük
Hayatın somut yollarında ışığı arayan bir gariban kadarsa gururlu
Gökyüzünden taze düşmüş eşsiz bir kar tanesi denli ak
Zulmetin en derin kuytusu kadar ise koyu yüreğim
Krizantem gibi ihtişamlı bir temren saplandı kalbime
Antika bir vazo misali çatlamakla yetindi
Acıları üstüne bindirip sızıyor koyu kırmızı kan çatlaktan, mutluluğa İmrene imrene
Ve yine yazıyor gönül, mahzenin her köşesine nakış nakış işliyor garamı
Kalp aşk kanseri olmuşsa, ince hastalık ancak kurtuluş olur
Kalbim tıklım tıklım hasret dolmuşsa akislerim yalnız sırdaşım
Son durağım ise inziva olur…
Merdümgiriz bir hancıyım
Açmıyorum kimseye kapımı
Zilimi çalanlara “yüreği dolu” deyin
Sizden Gelenler – Betelgeuse
