KARAGÖZ İLE HACİVAT: MANGAL SEFASI

KARAGÖZ İLE HACİVAT: MANGAL SEFASI

Hacivat: ” Karagözüm, sucuk aldım. Gel mangal sefası yapalım. ”

Karagöz: ” Birer kangal alalım ama benim bahçe küçük, kangala dar gelir. ”

Hacivat: “Kangal demedim Karagözüm, mangal dedim. Mangalda sucuk pişirelim. ”

Karagöz: “Kangalla çocuk bir arada olmaz. Yaşar’ı kangal ısırır. ”

Hacivat: ” Canım, ne Yaşar’ı, ne kangalı, sucuk dedim, mangal dedim. ”

Karagöz: ” He öyle söylesene, sucuğu mandalla tavana asarsın. ”

Hacivat: “O neden? Neden sucuğu tavana asıyorsun? ”

Karagöz: “Kurusun diye. Kuru sucuğun tadı farklı olur. ”
Hacivat: “Tamam Karagözüm, sucuğu kuruttum, mangalı bahçeye oturttum. ”

Karagöz: ” Ben senin bahçeye gelmem, Hacivat. ”

Hacivat: ” Gelmezsen gelme. Ben de kendime ziyafet çekerim. ”

Uzaklaşıp giden Hacivat’ın arkasından Karagöz söylenir:

“Seni gidi beni bilmez. Kangalı kesmiş, sucuk yapmış, mangalda pişirecekmiş. Bende o sucuğu yiyecek göz var mı? ”

Gönderen: Serdar Yıldırım