Duygusal Bir Hikaye “Ben Daha Babamın Kokusunu Bilmiyorum!!!!”
Merhaba arkadaşlar. Ben sizlere kendi yaşam hikayemi anlatmak istiyorum.
Benim babam ölmüş değil ama içimde öldü. Annemle babam ben daha doğmamışken ayrılmışlar. Ben bir babam olduğunu 11 yaşında öğrendim ve ben o zmana kadar babamı bekledim. Her babalar gününde ağladım. Bütün arkadaşlarımın babaları onlara hediyeler alırken ben babamı tanımıyordum. Bir kere bile görmeye gelmedi. Ben hep babamın kokusuna hasret kaldım. Onun varlığını öğrenip onu ilk gördüğümde Bu mu benim babam demiştim. En kötü günümde bile yanımda olmadı ve ben hayatı daima zor yaşadım. Şimdi yolda babamı görsem başımı çeviriyorum, babam ise beni görmezden geliyor.
Ben hayatımda annemle babamı bir kere yan yana gördüm. O zman bile ağlamıştım mutluluktan, aynı arabada aynı yerde… Hala bile hatırladıkca mutlu oluyorum.
Arkadaşlar aşk acısı da neymiş ben daha babamın kokusunu bilmiyorum…
Okuyucularımızdan Gelenler – Yıldız
eh işte güzel