Bir Köy Hikayesi

Bir Köy Hikayesi

Size başımdan geçen bir olayın hikayesini  anlatacağım.

Benim köyüm ülkemizin doğu bölgesinde, dağların üstünde bulunan hiç gelişmemiş bir köydür günde belki ya 2 ya 3 tane araba geçer.

Köye ilk gelişimdi herşey güzel ve normaldi. Şüphelenmeler ve meraklanmalarla akşam başlamıştı.

Ninem beni saat 6 da güneşin batmasına az kala çağırmıştı, evde ninem ve dedem vardı eve gidip ne olduğunu sorduğumda; “bu saate herkes evinde olur çünkü dağdaki kurtlar ve ayılar köye iner,” dedi.

Bunu normal gibi karşıladım çünkü yüksek bir yerdeyiz ve yukarısı ormanlık bu hayvanların köye inmesi normal birşey. Öbür günün sabahı erkenden uyanıp yürüyüşe çıktım ve çeşmenin yanında su içen muhtarı gördüm, yanına yaklaşıp önce selam verdim sonra ona, “köye inen hayvanlardan hiç insanlara zarar veren oldu mu?” dedim .

Muhtar önce şaşırdı sonra, “ne hayvanı?” dedi, bende, ayı ve kurtlardan bahsettiğimi söyledim. Muhtar önce güldü;

“Ben 55 yıldır bu köydeyim ve bir kere bile ne ayı, nede kurtların köye indiğini gördüm.”

“Peki niye köydeki insanlar güneş batmadan evde oluyorlar,” dedim.

Muhtar bu sefer garip bir şekilde bakıp, “ninen sana anlatmadı mı?” dedi.

Bende şaşkınlık ve korku hissi başladı.

“Bana bir şey anlatmadı,” dedim.

Muhtar, “iyi dinle bunu sana anlatmak istemem, eğer anlatırsam zar zor uyursun” dedi.

Ben iyice korktum ama merak sarmıştı.

“Ben sorun olmaz anlat,” dedim muhtar, emin olup olmadığımı sordu, “eminim” dedim.

Muhtar, “bizde ne olduğunu tam anlamadık, nerdeyse 30 senedir güneş baktıktan sonra dışarda olan insanlar kaybolmaya başladı, kim güneş battıktan sonra dışarı çıktıysa onu son görüşümüz oldu. Bunun üzerine jandarmayı aradık nerdeyse bütün köy ve orman arandı ama ne bir ayak izi ne bir kıyafet parçası bulundu. Bu olaylar devam ettiği için jandarma saat 6 dan sonra sokağa çıkma yasağı koydu. Sanki köy sabah bizim akşam ise başka varlıkların yeri oldu bizde bu kurala uymaya başladık. Bir süre sonra ise akşam vakti kapı çalmalar başladı kimin kapısını çalınırsa açan kişi kayboluyor. Kimse akşam vakti kapıda açmaz. Buraya yakın bir ilçedeki bilinen bir hocaya gidip yardım istedik hoca taksiyle köyümüze getirildi hoca taksiden indiği anda “tövbe tövbe” deyip dualar okuyup korkmuş şekilde taksiye bindi ve çabuk sür şu arabayı deyip aniden gitti. Köyü boşaltıp farklı bir yere gitmekte aklımıza geldi ama köydeki insanlar zaten zar zor geçiniyorlardı. Başka bir yere gitmeye paraları yetmezdi. Bizde kurallara uyup kalmaya karar verdik.”

Ben teşekkür edip çok korkmuş ve düşünceli bir şekilde ninemin evine yürümeye başladım, muhtar arkamdan bağırıp “sakın akşam ne kapıyı aç ne de pencereden dışarı bak.”

Korkmuş bir şekilde ninemin evine gittim.

Bana niye morelimin bozuk olduğunu sordu bende, “muhtar bana her şeyi anlattı,” dedim oda “sana anlatmadığım için üzgünüm korkmanı istemedim” dedi. “Şimdi yaylaya gideceğim yarın sabah burda olurum” dedi. “Deden de saat 5 e doğru burda olur,” dedi.

“En azından evde tek başıma kalmayacağım,” dedim.

Saat nerdeyse 7 olmuştu güneş batmış gece çökmüştü dedem hâlâ yoktu birden kapı sert bir şekilde çaldı. Tam kapıyı açacaktım muhtarın söyledikleri aklıma geldi “kimseye kapıyı açma” demişti ama bu dedem olabilirdi hatta zor durumda bile olabilirdi.

Kapıyı açtım dedem gelmişti ama garip bir şekilde bana kapıyı niye açtığımı sordu bende “sen olduğunu düşündüğüm için kapıyı açtığımı” söyledim.

Dedem içeri girdiği an direk odasına girdi.

Ben de korkmuş bir şekilde uyumaya gittim o akşam kâbuslar görerek uyandım.

Sabah olmuş kapı çalıyordu, kapıyı açtığımda nenemle dedemi gördüm, “nenem dün deden gelmediği için üzgünüm yolda beni görüp benle yaylaya geldi,” dedi.

Ben şaşırdım ne olduğunu anlayamadım kekeleyerek, “dün akşam kapı çaldı ve dedem geldi” dedim şaşkınlık içerisinde bana baktılar.

Arkadaşlar eğer beğendiyseniz ve devamını yazmamı isterseniz bana yorum bırakın devamını yazarım.

Hikayeyi Gönderen – admin35