O Gerçekten Var Mıydı?

Yaşadığım Bu korkunç Olayı Sizlerle Paylaşmak İstiyorum; O Gerçekten Var Mıydı?

Şuan 20 yaşındayım. Bu olay 3 sene önce başıma geldi. O zamanlar  meslek lisesinde okuyorum. Meslek Liselerinde ortam hep aynıdır. Dersi kaynatan öğrenciler, teneffüste tuvaletlerin duman altı olması, çoluk çocuğun elinde tesbih ve her sınıfta sessiz bir köşede tek takılan bir öğrenci. İşte benim hikayem bu tek takılan öğrenci ile başımdan geçti.
Okulda çoğu sınıftaki öğrencileri tanırım, kız erkek çoğuda beni tanır ve insanları çok gözlemlerim.

Bir gün bir teneffüste, kantinde yemek yerken bir çocuk gördüm, üstü biraz yıpranmış, pantolonu kısa, ayakkabıları çok eski, sıraya girdi ve sanırım 4 taneydi, evet evet 4 tane döner ekmeği aldı. Merak ettim. Kendisine mi aldı diye veya kendisi o dönerlerden birini yiyecek mi diye. Çocuğu takip ettim sınıfına çıktım. Bir kaç öğrenci, çocuktan dönerleri aldı ve çocuğa gülerek vurdular. Çocuk oturdu sırasına, önünde kitabı defteri öylece bakıyordu. Yanına gittim adını sordum, nereli olduğunu nerde oturduğunu falan öğrendim. Bu çocuğu kimse arkadaşı olarak görmüyordu. Bende, onunla dalga geçerek vurdukları çocukları buldum ve bir güzel patakladım. Çocuk bu yaptıklarımı görünce beni sevdi, teneffüslerde yanıma gelmeye falan başladı.
Her neyse bir gün çıkışta yanıma geldi eve giderken ekmek alacağını ve parasının olmadığını söyledi, bende para verdim oda evine davet etti. “Annem yemek yapmıştır, gel yiyelim,” dedi. Kıramadım gittim. Evi bir gecekonduydu. 15 yıldır oturduğum semtte, ilk defa öyle bir sokak ve evi gördüm. Neyse evine girdik ”anne nerdesin misafir var” diye bağırdı. Ses gelmedi. Birazdan gelir, sen salona geç otur, ben üstümü değiştirip geleyim dedi. Geçtim oturdum salona. Olaylar burdan sonra patlak verdi. Çocuğu beklerken mutfaktan doğru bir kedi geldi. Yanaştı, bende sevdim, kucağıma aldım, okşadım. Sonra kedi bir anda açık olan camdan ve demirliklerin arasından kaçtı. Bir anda ne oldu anlamadım. Sonra içerden bir bağırma sesi geldi. Gidip bakayım dedim. Tam ayağa kalktım ki o sırada çocuk geldi ve elinde bir bıçak vardı. Bilekleri ve parmakları kan içindeydi ve bana ”Ekmekleri dilimleyim mi ? ” diye sordu o an ki tepkimle bağırdım, çocuğa elime ne geldiyse fırlattım. En son sehpayı kafasına vurdum. Ama çocukta bir tık oynama yok. Hala aynı soruyu soruyordu. Üstüne koştum bıçakla boğazını kesti, tüm vücuduna bıçakla vurmaya başladı ve bana ” Sana da aynısını yapabilir miyim ? ” dedi. Bende dış kapıyı açtım ve kaçmaya başladım. Bahçe kapısını açtım ki o sırada karşımda belirdi. ” Bu bıçağı senin için aldım ” deyince, bende ipler koptu. “Ya öldüm ya öldüm” diye düşünerek onun üstüne atladım. Elindeki bıçağı aldım ve boğazını sıktım, bir yandan da korkudan ve içimdeki deliyi çıkararak yumrukladım onu. Yerde baygın kalınca hemen bir karakola gittim. Olup biten her şeyi anlattım. Polisler beni de alıp gitmek istediler. Fakat polis arabasına bindiğimde, yolu, sokağı, caddeyi, evi bulamadım. Hatırlıyorum, gidiyoruz gidiyoruz ama bulamıyoruz. Gittiğimiz yerlerde ne bir gecekondu var, nede o evin sokağı. Bilmiyorum belki de delirmişimdir, ama bana  gerçek geliyor. Polisler ellerimi dahi kelepçelemediler,  evi de bulamayınca, kan veya üzerimde bir şey göremeyince, beni kendi evime bıraktılar. Ertesi gün okula gittim ve çocuğu aradım, bulamadım, hocalara sordum. o sınıfta öyle bir öğrenci yok dediler. Dövdüğüm çocuklara sordum, “abi biz öyle birini tanımıyoruz sen bizi hiç dövmedin ki,” dediler. Sanırım kafayı sıyırdım. Kendime gelmem 1-2 yılımı aldı. Şuan gayet iyiyim, olayı atlattım.
Ve sizinle paylaşmak istedim.