Korku HikayeleriSizden Gelenler

Bir Miktar Korkunç Ancak Tamamen Gerçek

Bir Miktar Korkunç Ancak Tamamen Gerçek

Okuyucularımızdan Gelen Hikayeler

Merhabalar ben Sakarya da yaşıyorum. Şuan Erzurum Atatürk Üniversitesinde okuyorum. Başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum. Gececi olduğumdan derslerim epey geç bitiyor ve üniversitemizin kampüsü aşırı büyük bu nedenle otobüs durağına ulaşmam biraz uzun sürüyor. Bir gece tek başıma kampüs yolunda yürürken yan tarafımdaki korulukta koşan birini gördüm. Kampüs koruluğu tamamen çitlerle kapalı olduğundan kimse giremez diye düşündüm. Koşan kişiye dikkatle bakınca çırılçıplak olduğunu gördüm. Hem de tamamen. Erzurum o sıralar -10 derece filandı. Kızın yardıma ihtiyacı olduğunu düşünüp bağırdım iyi misin diye. Ancak bana dönüp hırıltılı birşeyler söyledi. Soğuktan sesi gitti sandım. Şu anda bile gözümden yaşlar akıyor. Kızın sesini de duyunca hemen pardüsemi çıkarıp kıza uzattım ama aramızda baya uzun bir mesafe vardı ve hava karanlıktı. Kız nasıl oldu bilmiyorum bir anda yanımda belirdi . Şaşkınlıktan bir şey diyemedim. Yüzünü tam hatırlamasam da parlayan masmavi gözlerini hatırlıyorum. Yine hırıltılı bir şeyler söyledi ama Arapça gibi yada İbranice anlamadım kızı, yabancı  sandım ama yanıma nasıl geldi onu anlamamıştım. Şoktan elim hala kıza montu uzatıyordu. Sonra kız montu elimden kaptı ve bir anda yine ormana  döndü. Ben bunları farkedince kızın insan olmadığını düşündüm ve aklıma geldi. Koşmaya başladım. Durağın orda insanlar vardı. Yerde buzlu olduğundan düştüm ama okadar korkuyordum ki. Sonunda durağa varınca arkadaşım Mehmet’in orda olduğunu farkettim. Oda zaten hemen yanıma geldi dedi noldu az once montunu cıkarıp çitin arkasına niye attın. Dedim ki kızı görmedin mi?  Hayır diyerek yanıtladı. İyice korktum sonra şoktan çıkınca elimde müthiş bi acı hissettim. Montu uzattığım elimdeki başparmağım kırılıp ters dönmüş. Düşüncemi oldu yoksa kız montu alırken mi bilmem ama çok acıyordu. Ertesi gün parmağım sarılı yine aynı yolda arkadaşlarımla yürürken montu aynı yerde buldum. Her yeri çiçeklerle sarılıydı. Güller laleler adını bilmediğim daha bir çok çiçek. Arkadaşlarım şaşırdı . Hele Mehmet ayrı bir şaşırdı. Monta uzandı biri ama ben kesinlikle ellemem dedim ve uzaklaşmaya başladım. Onlarda yanımdan geldi. Mont Şuan orada değil. Bende fakülteye başka otobüslere binerek gidiyorum. Bazen otobüsten bakınca ormanda koşan kızı görüyorum ama görmemiş gibi yapıyorum. Bu korkunç bir deneyim umarım yayınlanır.

Gülten AJDER

Kitap okumayı seven insanlar daha zeki ve daha başarılı olurlar. Bende bu yüzden kitap okumayı sevdirmek istedim bu site ile. Gizli kalmış bütün bilgilerin kitaplarda saklı olduğuna inandığımdan, kültür seviyemizi yükseltmek, bilgi hazinemizi daha da zenginleştirmek, gizli yeteneklerin ortaya çıkmasına destek olabilmek için, okusun yazsın benim ülkemin insanları diye bir işin ucundan tutmak isteyen birisiyim.

İlgili Makaleler

Bir Yorum

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu