Aferin Yeğenim!
Tâbiîn muhaddislerinden Muâviye bin Kurra Müzenî anlatıyor;
Ashâb-ı Kiramdan Ma’kıl ibni Yesâr radıyallahu anh ile yürüyordum. Yolda gelip geçeni rahatsız edecek bir şey görünce onu alıp atıyor, veya yolun kenarına çekiliyordu. Ben de onun yaptığı gibi zararlı şeyleri alıp atmaya başladım. Bunun üzerine Ma’kıl ibni Yesâr elimi tuttu ve:
“Yeğenim! Niye öyle yapıyorsun, söyle bakalım?” diye sordu. Ben de:
“Amcacığım! Senin yaptığını gördüm, ben de öyle yapmaya çalıştım,” dedim. bana şunu söyledi:
“Aferin yeğenim! Ben Resûl-i Ekrem Sallallahu Aleyhi Vessellem’in şöylr buyurduğunu duydum:
Müslümanların yolu üzerindeki zararlı şeyleri kaldırıp atana bir iyilik sevabı verilir. Yaptığı iyilik kabul edilen kimse de cennete girer.”
Buhârî, el-Edebü’l-mafred (Elbânî), s.202, nr.593; Taberânî, el-Mu’cemü’l-kebir(Selefî), XX, 216; Heysemî, Mecma’u’z-zevâlid, III, 135, 136; Elbânî,Sahîhu’t-Tergîb ve’t-terhîb,III,129.
Sahabeden 101 Hatıra – Prof. Dr. M. Yaşar Kandemir.
