+18 Hikaye Tımarhaneden Not “Titreyen Sesim” XI. Bölüm
+18 Hikaye: Dün gece neden hemşirenin ayak seslerini duyduğudunda aniden kaçıp gittin ki, Meryem? Fena mı olurdu tanışmış olurdunuz işte. Hem de deli olmadığımı, senin gerçekten varolduğunu görür, beni burdan çıkarırlardı. Seni ara sıra görebiliyorum ama Gece’yi göremiyorum. Ama o da beni özlemiş. Her gece geliyor. Dışarı çıkamıyorum ama sesini duyuyorum. Sabaha kadar havlayıp duruyor. Yoksa ona eskisi kadar iyi bakamıyor musun? Gece seninleyken beni çok özlemezdiki. Şimdi neden senden kaçıp kaçıp bana geliyor ki? Dün sen gittikten sonra hemşirenin getirdiyi ilacı alıp yatmaya çalışırken yine geldi Gece. Sesini duyduktan sonra gözüme uyku girmedi bir türlü. Sonra ameliyat olduğun gün geldi aklıma…
Veteriner maceralarımız sonrasında zaten arkadaş gibi olmuştuk. Aslında körkütük aşıktık ama klişe bir şekilde arkadaşlık oyunu oynamıştık. Önceleri zaman zaman yaşadığın baygınlıklar, yerini saat başı krizleri ve uzun süreli kapalı bilinçlere bıraktığında seni her an kaybedebileceğim düşüncesi beynimi çoktan kemirmeye başlamıştı. Öyle ki, geceleri bile yaşadığın apartmanın önünde arabada nöbet tutar olmuştum. Evet, bunu asla söyleyememiştim sana. Sen beni evde, yatağımda sandığın geceler ben pencereni gözetliyordum. İstemeden o kadar çok aşık olmuştum ki sana. Bir kaç metre uzakta olmak bile canımı yakıyordu. Hele bir de sevdiğini kaybetme korkusuyla yaşamak vardı ya işte o hiss ölüm kadar soğuk ve zehirliydi. Seni eve bıraktıktan sonra yine arabada sabah olmasını beklemiş, zaman geçirmek için resimlerimize bakarken uyuya kalmıştım. O bir kaç saatlik kabus bile yetmişti uyanarak deli gibi saatten habersiz kapına dayanmama. Gecenin üçünde bilinçsizce en yumruklanan kapı seni korkutmuştu. Uykulu ve korkmuş gözlerle kapıyı açtığında susarak sadece sımsıkı sarılmıştım sana. Kapıyı açarkenki sinirin yerini endişeye bırakırken sonunda sen de bana sarılmıştın.
“Yalvarırım sensiz nefes almak zorunda bırakma beni!” dediyimde titreyen sesim, “Bırakta bir şans verelim ameliyatımıza!” cümlemde yerini hıçkırıklara bırakmıştı. Yüzümü avuçlarına alıp “Hayatın bana sunduğu en güzel şanssın sen!” diyerek kabul etmiştin ameliyatı. O gece ilk kez hayata teşekkür etmiştim ben. Kanepede sen, ben ve Gece’miz sızıp kalmıştık..
VII. Bölüm
VIII. Bölüm
+18 öykü hikaye, hikayeler, korku hikayeler, dehşet hikayeleri, tımarhane, korku, dehşet, aşk, katil, ölü, ceset, +18 hikayeler, katil, seri katil, tımarhane, deli hastanesi, aşk hikayeleri,+18 Hikaye, Aşk, Delicesine Sevmek, papatya kolye, morg, hastane, +18 Hikaye, +18 öykü,
Gercekten cok guzel masum bir aşk hikayesi
Gercekten cok guzel masum bir aşk hikayesi Cok güzel olmuş ellerine saglik devamini bekliyorum.
Çok teşekkür ederim tekrar. İnşaAllah geliyor devamı. Sadık bir okur olduğunuz için de ayrıca teşekkür ederim