Sensin Aşk
Uzun bir yolculuğa çıkıyorum. Yokluğundan vazgeçip varlığına ulaşabilmek için. Sonu bilinmezliğe giden her yol benim senden ne kadar uzakta olduğumu anlatıyor. Her otobüs duraklarında duraksıyor, beni sana getirebilen bir vapur arıyorum. Bu kadar imkansızlığın yanında otobüs durağında vapur beklememi makul gör. Beklentilerim beklediklerimi beklememem gerektiğini anlatıyor.
Aslında beklediğim bir sensin. Sen olunca zaten beklediklerim çorap söküğü gibi gelir. Ağır aksak yollardan geçiyorum, hasret türküleri söyleyerek. Aslında kendimi kandırdığım yalanlar bir bir gerçekliğiyle tokat gibi yüzüme çarpıyor. Gözyaşlarım içimdeki yangını söndürmek için yetersiz kalıyor. Kör düğüm misali yollarım gitmek isteyip ulaşamadığım yerle dolu. Ben razıyım aşk ile yanmaya.
Peki ya sen razı mısın aşk ile yanana ? Gönlümün sesi, sessiz yolların sessizliğini bozuyor. İçimdeki sen; Sonbaharda ağacın sararan yaprağını döküp, ilkbaharda yeşeren yaprağını açması kadar görkemli. Hüzün şarkıları uçuşuyor baş ucumda. Uzaklara bakıp bakıp dalarken kalbimi kanatıyorum yokluğunla. Sessizliğimi söyleyemediklerimle hıçkıra hıçkıra bozuyorum. Bir sen gibi sen bulmak, Dünyaya ikinci bir güneş bulmak gibi bir şey, imkansız yani. İmkansızlığındı beni sana teslim eden. Belkide hiç teslim alınmamıştı sevgim. Hep rafta belki işe yarar diye duruyordu. Kim bilebilir ki?
Ama ilklerin dünyasında değilde sonların dünyasındayımdır. Yine kafamda deli sorular ve yine cevapsız çığ gibi sualler. Belki şimdi belki daha sonra belki de hiç bulamam kaybettiğim seni. Ama bilirim yokluğunla vakit geçirmeyi. Garip bir o kadarda tuhaf bir yolcuyum. Demir attım ilk seni gördüğüm yere. Şuan bir yaralı kuş misaliyim. Acılarımı unutup anılarıma tebessüm ediyorum. İç’remdeki sen sen olduğun sürece senindir. Az şey yaşadık belki biz. Seni bilmem ama ben yokluğunla çok şey yaşadım ve halende yaşıyorum. Bazen güler bazen ise hüzünleniyorum. Aşk bu olsa gerek en dibi neresiyse orasıdır. Her şeye rağmen her şeyim olduğuna inan.Ve unutma ki sevmek sevilince güzeldir. En güzel şekilde sevdiğim insan, yokluğundan kocaman öpüyorum.
Yelkenleri rüzgara göre ayarla kaptan. Kimsesizliğin kimsesi olmaya gidiyoruz.
