Küçürek Öykü – Minimal Hikaye
“YOLCULAR”
Bir çift göz odanın loşluğunda Aralık kalmış perdeden gündoğumunu bekliyordu. Gecenin sisli ve nemli soğuğu camları buğulaştırmış, yoksul salonun bedeniyle bütünleşmişti. Boyası sarkmış kapılar kilidi bozuk tıkırtılarıyla bir ahenk oluşturuyor, uykudakilerin soğuk yemiş bedenlerinin hırıltısıyla garip bir melodi oluşturuyordu. Bu gariplik vurgusu ilginçlik anlamında değildi hiç kuşkusuz.
Gündoğumuyla birlikte uzun bir yolculuğa çıkacak olan bu bireyler yabancısı oldukları şehre adım atacakları anı derin uykularında dahi heyecanla bekliyorlardı. Bu sırada evvela onları bekleyen bu şehri şereflendirmek için kıyafetlerini önceki günden yıkamışlardı temizlemişlerdi ve nemli balkon bu sırada kurutma görevini üstlenmişti bile. Balkon tabii ki görevini layıkıyla yerine getirecekti bu ıssız salona kırık kapılara bozuk duvar saatine yakışır şekilde bu kıyafetleri yarı ıslak şekilde sahibine teslim edecekti. Her şey olması gerektiği gibiydi. Balkonun, salonun bu davranışları doğdukları çevrenin yansımasıydı dolayısıyla onları suçlamak hiç de akılcıl bir yöntem olmayacaktı.
Yazar – Doğan POLAT
Küçürek Öykü, Minimal Hikaye, hikaye, kısa hikaye, hikaye oku, hikaye okuma, kısa hikayeler, hikaye oku, çok güzel hikaye, hikayelerimiz,
