Güzel Bir Hikaye Daha, “Koridor”
Büyük bahçe kapısının önüne geldi ve evi incelemeye başladı. Pencereler kırılmıştı, evin dış cephesi harap haldeydi, yıllardır insan eli değmemiş bir yer olduğu çok belliydi, bu çevrede yaşayan insanlar bu evin yanına yaklaşmaya dahi korkuyorlardı. Daha önce bu evde kaybolup bir daha bulunamayan onlarca insan olduğunu söylüyorlardı bu konak için anlatılan onlarca efsane vardı. Bu tip efsanelere inanmayan bir insandı. İnsanlarla konuştuğunda onlarda duygusuz bir insan etkisi bırakıyordu garip biriydi daha önce güldüğünü gören kimse olmamıştı onu tanıyanlar ona ruhsuz adam diyorlardı. İsmini bilen kimse yoktu ismini hiç kimseye söylemezdi belki kendisi de unutmuştu. Terkedilmiş mekanları gezmeyi seviyordu her zaman böyle yerlere gider bu yerler ile ilgili anlatılan efsaneleri dinler kimsenin girmeye cesaret edemediği yerlere girer heyecan arardı. İnsanların korktuğu şeylere bir anlam veremiyordu.
Bahçe kapısını açtı içeri girdi. Bahçe kuru otlarla doluydu. Uzun zamandır hiç kimsenin ayak basmadığı çok belliydi. Evin kapısına geldi. Aralık kapıyı açarak içeri girdi. Hemen karşıda geniş bir merdiven vardı. Üst kata çıktı. Karşısında 3 kapı vardı. Kapılardan biri diğerlerinden farklıydı. Garip işlemeleri vardı. Kapıyı açtı içeri girdi kapı ardından kapandı açmaya çalıştı ama kilitlenmişti. Başka bir çıkış arıyordu ama odada pencere dahi yoktu. Uzun bir ayna vardı. Aynaya baktı gördüğü kişi kendisi değildi yüzü yanmış kamburu olan yaşlı bir adamdı ve üstüne doğru yürüyordu. Bir an aynadan çıkıp onu yakalayacakmış gibi geldi aynayı yere atarak kırdı. Aynanın arkasında bir kapı vardı. Çıkış olabilirdi hemen kapıyı açtı içeri girdi. Uzun beyaz bir koridora çıkmıştı koridorun sağında ve solunda yüzlerce kapı vardı. Kapıların kulpu yoktu. Koridorun sonu gözükmüyordu sonsuz gibiydi çıkmak için arkasını döndü. Kapı gitmişti yerinde sadece beyaz bir duvar vardı. Korkmuştu yaşadıklarına bir anlam veremiyordu. Sağdaki kapıyı açmak istedi ama açamadı aynı şekilde diğer kapıları da açmaya çalıştı, kapılar çok sağlamdı ve kilit veya kulpta yoktu. Beyaz dan başka bir rengin bulunmadığı sonsuz bir koridorda sıkışıp kalmıştı. Belki farklı bir şey görürüm umuduyla çevresine bakınarak koridorda ilerliyordu ilerde soldaki bir kapının kulpu olduğunu fark etti. Kapıya doğru koştu ve kapıyı açtı kapı boşluğa açılıyordu bir anda kendisini zifiri karanlığa doğru çekilirken buldu koridordaki tüm hava kapıdan dışarı boşalıyordu kapıya tutunmuştu güçlü bir hamleyle kendini içeri çekti ve kapıyı kapattı. Kapının yanına oturup soluklandı. Korkmuştu ne yapacağını bilmiyordu. Ayağa kalktı kapının kulpu yok olmuştu. Yoluna devam etti ilerde kulpu olan bir kapı daha fark etti kapının yanına gitti kulpunu tuttu açmadan önce kapının yanına sıkıca tutundu gözlerini kapattı ve kapıyı açıp usulca araladı hiçbir şey olmamıştı boşluğa çekilmiyordu. Kapıyı tamamen açtı gördüklerine şaşırmıştı çünkü kapı kıyafetlerle dolu bir odaya açılmıştı.
Furkan KAYA
çok saçmaydı
Çok ii okuyunca sanki o benmisim gibi geldi hikayen cok ii