Güzel Bir Kısa Hikaye “GÖRÜNMEZ”
Batan güneş solgun karanlığa selam çakarken 366. Cadde de ayak sesleri oldukça yüksek tınılarla kendini hissettiriyordu. Üstünde 5 kışı devirmiş bahar görmemiş karmaşık tonlarla tasarlanmış eskiden de öte yorgun bir görünüm alan montuyla bir adamın belirmesini bekleyen cadde ahalisi henüz umduklarını bulamamışlardı.
Adam caddede ağır adımlarla ilerlerken sigarasını yakmayı ihmal etmiyor iç organları yaşamayı alışkanlık haline getirmiş olsa gerek bu durumu yıllardır sırtlıyordu. Sabah gün ağarırken elinde süpürgesi diğer elinde küreği geçmişin artıklarnı yok etmeye çalışırken gözünü açtığında gün ağarmıyor batıyordu. Hemen sağında iki adam öğlen güneşi altında mağaza camekanı önünde akşam özel randevuları için türlü giysiler seçmeye çalışırken hemen yanlarındaki bir adam bir kadın, sinemaya girmeye hazırlanıyordu.
Elinde vidaları geçmişe kapak takar gibi 366. Caddenin rögar kapaklarını güvenli hale getirmeye çalışan adam hemen solundan geçen bisikletli çocukları gülümserken görüyor içindeki yabancılık hissi katlanıyordu. Caddede türlü mimiklerle karşılaşmak elbette olağan bir durumdu adamın duygulanımı ifade eden bu çarpık ifadelere bu denli yabancı olması şaşılacak şeydi.
Gün ağarıyor kürek yine bildiğimiz gibi en nihayetinde vidalar, ayak tabanı sesleri tekerlek izleri sonsuz bir kararlılıkla tanıdık eserler sunmaya devam ediyor. Şöyle bir silkinen adam aniden karanlığı görüyor. Sırtüstü yüzünü yastığına dayayıp etkisizleşiyordu.
366. Cadde sakinleri uzun süren bekleyişlerinin ardından yorgun montlu adamın gelmeyeceğini anlayıp dört kola dağılıyor. Türlü uğraşlarının verdiği meşguliyetler içinde gözden kayboluyorlardı.
Yazar – Doğan POLAT
hikaye, hikaye oku, kısa hikaye, minimal hikaye, küçürek hikaye, düşündüren hikayeler, eğitici hikayeler, kısa hikayeler, ders veren hikayeler,
