Hikaye Oku; “Bir Çocuğun Küçük Atölyesi”

Hikaye Oku; “Bir Çocuğun Küçük Atölyesi”

Hikaye Oku; Ben henüz onyedi yaşındayım. Lise ikinci sınıftayım. Evimizin yanıbaşındaki odunluğun üst katında babamın fazla eşyaları koyduğu bir oda var. Ondan izin alarak oraya küçük bir atölye kurdum bundan iki yıl önce. İçinde testereler, çekiçler, kazma, kürek, balta gibi malzemelerin yanısıra taşlama tezgâhı, mengene, bileme taşları, spiral makinası var. Burada kendime has basit icatlar ve belli başlı tamiratlar yapıyorum.

Mahallede yaşayan insanların ihtiyaçlarını da zaman zaman burada karşılayabiliyorum. Bileme yapıyor, el arabası ve bisikletlerin lastiklerini tamir ediyor, fren ayarlarını yapıyorum. Bazen harçlık bazen teşekkür alıyorum. Küçük atölyem iyi ki var. Burayı çok seviyorum. Okulda orta halli bir öğrenciyim ben. Gereken dersleri gerektiği kadar yapar fazlasıyla uğraşmam. Çünkü aklım başka yerlerde. Meslek Lisesi Makina bölümünde okuyorum. Okul bitince eğitim hayatımı da bitireceğim.

Babam küçük atölyeyi kurarken bana çok yardımcı oldu. Tahta tezgâhı o yaptı ve monte etti. Fazla eşyaları bir kenara beraber çekip topladık. Her iki tarafa da yer açtık. Atölyeye çıkan merdiveni yeniden yaptı babam. Sağolsun hep destek veriyor. Kendi tecrübelerimle hata yaparak öğrendiğim ufakta olsa sonuç aldığım deney ve icatlarım var. Sınıf arkadaşlarımdan hiçbiri bu işlerle uğraşmıyormuş. Ben onlardan farklı bir hayat yaşıyorum. Merakım beni bu işleri yapmaya zorluyor. Tavla, satranç, okey, pişti, bilardo nasıl oynanır bilmem. İlgimi de çekmez. Hep sorun çözmek için düşünüp yaşayacağım. Amaçlarıma hizmet etmeyen her şeyi bir kenara iteceğim.

İnsanların hayatını kolaylaştırmak için mücadele edeceğim. Yapılan hiç bir şeyi küçümsemeyeceğim. Küçük atölyemi kurmadan evvel burayı hayal ettim ben. Aylarca plan yaptım. O sıralar henüz bir takım çantam vardı. Eş dost ve akrabaların belirli ihtiyaçlarını görebilecek kadar malzemelerim vardı yine. Ama şimdi imkânlarım daha da çoğaldı. Bugüne kadar yaptığım tamiratlar, bakımlar hepsi aklımda.

Tamir ettiğim bisikletler, el arabaları, kapı ve pencereler. Yenisiyle değiştirdiğim elektrik malzemeleri, bilettiğim balta ve bıçaklar. Fen dersi için yaptığım deneyler, galvenaskop, akımölçer. Her biriyle gurur duyuyorum. Hiç unutmam iki yıl önce bir yaz günü bisikletlerle gezen çocuklardan birinin ön teker vidaları yerinden çıkmıştı. Çevre bölgelerden geldikleri için yanlarında malzeme yada bu tamiri yapabilecek kimse yoktu.

Evin önünde gezinirken telaşlandıklarını gördüm. Yanaşarak sorunu tespit ettim ve yardım edebileceğimi söyledim. Çok sevindiler. Eve gittim odamdan takım çantasını aldım ve aşağıya indim. Ön tekeri yerinden alıp göbek kontrolünü yaptım. Vidaları yaklaştırarak tekeri yerine yerleştirdim. Zincirin de yağsız olduğunu fark ettim ve yağladım. Lastiklerin havası da azdı. El pompasıyla şişirip dengeye aldım. Koltuğu epey aşağıdaydı. Vidaları gevşeterek yukarı aldım. Artık daha rahat bir sürüş yapacaktı. Bana teşekkür ettiler ve gittiler. O gün çok huzurluydum. Bir insanın ihtiyaçlarını karşılamıştım. Elim yağlansa da para kazanamasam da mutluydum.

Her şey para ve ünvan değildi. Ben bunu ta o yaşlarda fark ettim. Bizi mutlu edecek şeyler bellidir. Yeter ki doğru plan yapalım. Üzerinde çok durduğum konulardan biri de iş güvenliğidir. Bir çok merdiveni ipli hale getirerek düşme ve kaymaları önledim. Elimi değdiğim merdivenlerden hiçbir insan düşmemiştir. Çünkü o merdivenleri yeniden yapılandırarak çok emniyetli hale getirdim. Asla düşmeler olmaz. Güvenlik için alınmış tedbirleri kullananlar asla yaralanmazlar.

Taşlama tezgahında çalışırken gözlük ve eldiven kullanırım. Bilettiğim bıçak ve baltalardan fırlayan kızgın talaşlar beni yaralayamaz. Çivi çakarken deneme ve sağlamlaştırma vuruşları yaparım. Bitirdiğim tamiri defalarca kontrol ederim. Varsa hatalar ortaya çıkartır, tekrar müdahale eder düzeltirim. Demlik ve tencere saplarını dikkatli biçimde incelerim. Vidalarında yada saplarında tahribat varsa söker değiştiririm. Bundan dolayı büyük kazalar meydana gelebilir çünkü. Aydınlatma sistemlerinde tasarruf ve ihtiyaca göre tercih yaparım. El fenerlerini ani elektrik kesintilerine karşı hazır durumda bekletirim.

Komşular zaman zaman tamir için evlerine davet ederler. Elimden geldiğince herkesin işine koşarım. Musluk değiştirir, bozulan mobilya parçalarını tekrar ayar yaparak kullanıma hazırlarım. Kopan kabloları sağlam biçimde ekler bantla kapatırım. Rüzgârdan devrilen ağaçlar varsa emniyetli bir şekilde keser gerektiği gibi istiflerim. Bilmediğim konularda sürekli sorular sorarım. Bu beni besleyen en muhteşem eğitimdir.

Elektronik parçalara ayrı bir ilgim var. Onlar muhteşem görünüyorlar. İyi ki varlar basit ama önemliler. Nasıl iş görüyorlar bilseniz bu beni çok mutlu ediyor.

Öğrenmek için soru sormak, görmek için sökmek, yapmak için bilmek lazım. Yapılan her hata insanı doğrularla tanıştırır. Korkak bir beden çürümüş beyinle birlikte gezer. Korkaklar asla sökmez ve icat yapamazlar. Onlar başkalarının nezaretinde korkan adımlarla yavaş yavaş ilerler. Hiçbir zaman mucit olamazlar. İş hayatı insanı bambaşka biri yapıyor. Birçok ustanın birikimini gözlerinle görür eğer iyi konsantre olursan kısa sürede kendi işlerinde kullanmak için uyguyalabilirsin.

Küçük atölyem her ne olursa olsun yerli yerince duracak. Burayı çocuklarıma hatta torunlarıma da göstermek istiyorum. Babamın bana en büyük hediyesi ve hatırası. Merak ve sevgiyle yapılan bir iş eninde sonunda sonuç verecektir. Kaygı insanın yetenek ve yapabileceklerini alır götürür. Deneyerek görülen zarar denemeden görülen zarardan daha zararsızdır.

Yaşadığım sürece deneyeceğim ve insanların rahatı için mücadele edeceğim. Benim yeminim var. Eğer birileri icat yapmaktan vazgeçseydi bugün kaloriferi olmayan soğuk evlerde otururduk. Arabayla giderken soğuktan etkilenirdik. Bu sadece bir iki örnek. Mucitler icatlarla, insanlar yenilik, kolaylık ve keşiflerle mutludur.

Sinan KORKMAZ