Azerbaycan Hocalı Katliamı
1989 Şubat ayının 19’da Aile kurdum. Normal bir işim vardı, geçinip gidiyorduk. Kendimize ev almıştık. Kimseye ihtiyacımız yoktu. Üzerinden biraz vakit geçmeden 1990 yılında “Ermeni vicdansızları” Azerbaycan’a sık sık saldırılar düzenlemeye başladılar. Artık evde sessizlik vardı sadece savaştan konuşuyorduk. Her gün Ermeniler bir yeri işgal ediyordu. Karım akşam işe gidiyor sabah 6’da eve geliyordu. Artık vasifin ciğerleri soğuktan şişmişti, biz derman bile bulamıyorduk ama o bütün dövüşlere gidiyordu.
1990 yılında işler iyice kötüye gitmeye başladı. Bazen Ermeniler, vatandaşlarımızı kaçırıp öldürüyorlardı.. 1991’de Ermeniler füzeyle, küçük kız kardeşimin evini havaya uçurdular ve kocası da orada vefat etti. Kocasının ölümünden 8 ay sonra çocuğu oldu ve trafik kazasında hayatını kaybetti. 1990 yılında Baku’ye gitmek için uçak kullanıyorduk. Arabaya yada başka bir araçla gitmek mümkün değildi. Orduya gitsen de evde kalsan da dövüşe gitmeliydin. Biz topraklarımızın düşmandan kurtulacağı günü bekliyorduk. 1992 Şubat ayında Ermeniler her taraftan saldırıyordu. Hayat arkadaşım bunu anlıyordu ve beni çocuklarımla birlikte Ağdam’a yolladı. Ama hala 13 Şubat’ta ki olaylar gözümün önünde. Artık Şubat’ın 25’de büyük savaş başlamıştı. 1934 lü baldızım 1992 yılının 26 şubatında düşman eline geçmişti. Hayat arkadaşım vahşice öldürülmüştü. Bize onun cesedi Mart’ın 3’de verildi.
Artık 1992 yılının Eylülünde şehir elden gitmek üzere oldu.
“Azeri resmî kaynaklarına göre, 1992 yılında Ermeni güçleri 25 Şubatı 26 Şubat’a bağlayan gece Hocalı kasabasının giriş ve çıkışını kapadılar. 83 çocuk, 106 kadın ve 70’den fazla yaşlı dahil olmak üzere toplam 613 Azeri vahşice öldürüldü, toplam 487 kişi ağır yaralandı.
Sekiz aile tamamen yok oldu, 487 kişi sakat kaldı ve 1275 kişi esir alındı. Esir alınanlardan 68’i kadın ve 28’i çocuk toplam 150 kişinin yaşayıp yaşamadığı belli değildir.
Ermenistan güçlerinin kadın-çocuk, yaşlı-genç demeden 613 sivili katletmesi hala dün gibi akıllarda…
Neyse ki şu an ülkemiz çok rahat vaziyette ve Ermenilerden üstünüz ama o faciayı asla unutmayacağız. Hayat devam ediyor….
Said Abbasov
