Bir Kadın Dramı; “Kaybolan Yıllarım”
Daha 6 yaşında çocuktum, hayal meyal hatırlıyorum annem’le babam hararetli bir şekilde konuşuyorlardı. Babam “Çok para getireceğim bırak gideyim” diyordu.. Annem, “gitme” diye bağırıyordu. Babam dinlemedi gitti. Günler geçti geri gelmedi herkes aramaya başladı 10 günün sonunda evimize polisler geldi. Ormanda bulunan bir cesetten bahsettiler. Ben daha cesedin ne olduğunu bile bilmiyordum şaşkın bir şekilde anneme, babannneme ve polislere bakıyordum. Biz babaannemlerle birlikte yaşıyorduk. O bulunan ceset babama aitmiş. Birkaç gün geçti eşyalarımızı topladık ve anneannemlere gittik. Benim için çok zor geçti o günler 1999 senesinin Mayıs ayında kaybettik babamı, 3 ay sonrada deprem oldu zaten, psikolojim iyice bozuldu. İlk defa bir deprem görmüştüm, çok korkmuştum. Bir zaman sonra annem işe girdi bende okula başladım.
Anneannemlerde dayımlarla beraber 7 kişi yaşıyorduk evde sürekli kavga ve huzursuzluk oluyordu. 6 yıl sonra annem patronuyla evlendi uzun zamandır ilişkileri varmış oda eşinden yeni ayrılmış. Yeni bir ev ve yeni bir hayat beni bekliyordu. Üvey babam çok soğuk ve suratsız bir adamdı yaptığım birçok şeye söylenirdi ama eksiklerimi de karşılardı sık sık gezmeye giderdik. Üvey babamın maddi durumu baya iyileşti annemle beraber çalışarak işleri büyüttüler. Bir kaç yıl her şey iyiydi ta ki 2007 deki kriz dönemine kadar…
Üvey babamın fabrikası iflas etti bazı araç ve evlerimiz ipotek edildi. Bir anda her şey tepetaklak oldu ve o sene kardeşim dünyaya geldi. Üvey babam iyice ters bir insan olmuştu, yanında durmak dahi istemiyordum odama girip derslerime çalışıyordum. Bir de erkek arkadaşım vardı arada bir onunla görüşüp dertleşiyordum. Her şey yavaş yavaş düzeliyor derken erkek arkadaşım ceza evine girdi. Her akşam ağlayarak mektup yazıyordum ona.
Bir gün uyku tutmadı annem salonda televizyon izliyordu bende karşısındaki koltuğa uzanıp tv izliyordum uyuyakalmışım. Dudağımda bir sıcaklık hissettim birden irkildim eli üzerimde, dudağı dudağımdaydı evet üvey babamdı… Hemen ayağı fırladım odama girdim sabaha kadar ağladım. “Ben bunu anneme nasıl söylerim, bana inanır mı?” diye sabaha kadar düşünüp ağladım ve sonunda söyledim. Annem şok oldu başından resmen kaynar su döküldü, akşam üvey babama sordu bende odamda onları dinliyordum. Bağırarak inkâr ediyordu. Annem ona inanmış gibi yaptı, ertesi gün oturup bir çözüm aradık ama bulamadık gidecek yerim olmadığı için sineye çektim. Her gece yastığımın altında bıçakla uyudum korkudan.
Bir yıl sonra oturduğumuz evde borçlardan dolayı satışa çıkarıldı. Kiraya çıktık kardeşim 2 buçuk yaşına gelmişti bende lise 3. Sınıfa gidiyordum, elimizde sadece kombi servisliğimiz kalmıştı okul çıkışı dükkana gidiyordum annemde eve gidip yemek yapıyordu her gün bu şekilde geçiyordu. Erkek arkadaşım hala ceza evindeydi.
Bir akşam öz halam beni aradı ve beni çağırdı yanında kalmam için üvey babamdan izin istemek için yanına gittim ve tekrar tacize uğradım anneme hiç bir şey demedim birkaç eşya alıp kapıyı çekip gittim, anneme yarın onu arayacağımı söyledim. Ertesi gün arayıp olanları anlattım. Annemde üvey babama söylemiş ve oda evi terk etmiş ben eve geldim annem bir yandan kardeşim bir yandan ağlıyordu.
“Ya kızın ya ben “demiş anneme. Ben babasız büyüdüm bari kardeşim öyle büyümesin dedim ve anneanneme gittim. Orda da sürekli laf işittim sonra birkaç gün babaannemde kaldım birkaç hafta halamda kaldım. Anlayacağınız elimde bavul kapı kapı dolaştım. Lise 4. Sınıfa başlamıştım anneannemlerde kalıyordum. Dedem harçlık verirse karnımı doyuruyordum vermezse aç şekilde gidip geliyordum, hayat artık çekilmez olmuştu, sürekli laf işitiyordum. Kimse yaşadıklarımı bilmiyordu herkes beni suçlu görüyordu. erkek arkadaşım ceza evinden çıkmıştı tekrar birlikteydik. Ben okulumu yarım bırakıp erkek arkadaşımla kaçtım. 8 yıl oldu evleneli iyi kötü birçok günlerimiz oldu. 2 de çocuğum oldu.
Kendi kendime bir söz verdim çok zor günlerde yaşasam başımda kimse olmasa da asla çocuklarımı hiç bir yere bırakmam, onları hiç kimseye muhtaç etmem.
Sizden Gelenler.
Hikaye gerçek cok belli ama merak ettiğim şu?
Bunları gerçekten sizmi yaşadınız ?
Sizle paylasam birinin ağzından mı yazdınız