Korku HikayeleriSizden Gelenler

Ne Olduğunu Bende Bilmiyorum

Ne Olduğunu Bende Bilmiyorum

Merhaba ben Kenan,

Konuya direk gireyim çünkü bir önsözü olmayan bir konu.

Annem Çankırılı. Her yaz Çankırı’daki köyümüze gideriz. Küçüklükten beri bizlere anlatılan bir hikaye var, köyde yaşananlarla ilgili. Tabi küçükken korkardık büyüdükçe korkmamaya başladık. Ama 2 sene önce yine bir yaz günü köye gittik…

Akşam kuzenlerle dışarıdayız, oturuyoruz, çekirdek çitliyoruz, muhabbet ediyoruz. Oturduğumuz yer bir bahçe ve arkamız, bomboş kocaman tarla. Ne bir ağaç ne bir fidan, hiç bir şey yok. Zifiri karanlıktan başka bir şey değil. Her neyse, biz otururken bir ses geldi. Kadın çığlık sesine benziyordu. 1-2 kişi duyduk bu sesi, sonra sustuk. Hepimiz dinlemeye çalıştık. Bu sefer, bir erkek bağırış sesine benzeyen bir ses daha. Hepimiz hayal görüyor olamazdık. Önce korktuk, daha sonra birisi şaka yapıyordur, diye düşündük. Biz aramızda konuşurken, aynı ses ard arda 3 kere geldi.  Sonra kuzenlerimden biri “gidelim” Dedi. Birisinin gerçekten yardıma ihtiyacı olabilir diye düşündük. Ellerimizde telefonlar ve flaşları açık zifiri karanlığa doğru ilerlemeye başladık. Yol yok, düzlük yok, çukurlara gire gire, korka korka, sese doğru gidiyoruz. Hiç bir şey bilmeden. Bu arada 15-20 dakika kadar gittik. Ses hiç gelmedi. En son vazgeçtik dedik, döndük. Çünkü ses de yok, bir işarette. Neyse döndük gidiyoruz, yine o ses ama bu sefer çok yakından. Hemen sese doğru koşarak gittik. Sanki biri acı çekiyor gibiydi. Koştuk koştuk, bir kulübe çıktı önümüze. Bağırdık “birisi var mı” diye. Orda ne olduğunu bilemezdik. İçeri girdik, bir sandalye, bir küçük sehpa, birde bir tepsi vardı. Sonra çığlık sesi. Çok uzaktan geldi. Bizde bu sefer gerçekten korkup eve gittik. Ertesi gün olayı bizimkilere anlattık. Anne, baba, dayı, yenge toplandık silahları kuşandık. Gidiyoruz gidiyoruz, ne bir kulübe var, ne kulübeye benzer bir şey. Bir daha da ne oraya gitmeye nede oranın yakınında oturmaya cesaret edemedik. İyi ki başımıza bir şey gelmedi. Ne olduğunu hala çözemedik, kim bilir belkide 5 kişi aynı anda aynı rüyayı görmüşüzdür.

 

Gülten AJDER

Kitap okumayı seven insanlar daha zeki ve daha başarılı olurlar. Bende bu yüzden kitap okumayı sevdirmek istedim bu site ile. Gizli kalmış bütün bilgilerin kitaplarda saklı olduğuna inandığımdan, kültür seviyemizi yükseltmek, bilgi hazinemizi daha da zenginleştirmek, gizli yeteneklerin ortaya çıkmasına destek olabilmek için, okusun yazsın benim ülkemin insanları diye bir işin ucundan tutmak isteyen birisiyim.

İlgili Makaleler

13 Yorum

  1. Benim annemde çankırılı ve orda birsürü korkunç olay duydum bir tane ise sabaha kadar ablam ile yaşadım hala kimse bize inanmaz isterseniz anlatabilirim aşırı korkutucu bir olaydı

  2. “Küçüklükten beri bizlere anlatılan bir hikaye var, köyde yaşananlarla ilgili.”
    O anlatılan hikayeyide yazsaydınız daha güzel olurdu.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu