Babam
Ölüm bir trafik kazası kadar yakındı demek. Babam ölmüştü. Artık O’nu kaybetmiştik. Kardeşim her kapı çaldığında kapıya koşuyordu, babam geldi diye. O bunu yaptığında boğazıma bir yumru tıkanıyordu, ağlayamıyor, konuşamıyordum.
Aklımıza gelen ilk soru ne ile geçineceğiz oldu. Abim ben çalışmam diye tutturdu. Annem el kapılarında temizlik yapmaya başladı. Ben de bir cafe de garsonluk. Kız başka ne iş yapabilirdi ki. Bir akşam iki genç geldi cafeye. İlk aylığımı alacaktım. Heyecanlı idim. O gelen iki genç benimle ilgilendi. Bol bol bahşiş verdiler. Sonra bir aile geldi. Tam onlarla ilgilenecekken babam geldi aklıma. Babamla birlikte gelirdik bu kafeye. En çok canımı acıtan da benim yaşlarımdaki bir kızı kahkaha atışını görmek oldu. Kız beni çağırıyordu. Gidemedim. Ağlayarak üst kata çıktım. Kız bakakalmıştı. Patrondan aylığını istedim. Kendimi iyi hissetmiyorum bugün erken çıkacağım diye ekledim. Sağolsun eksiksiz verdi paramı.
Ölüm yarın bile gelebilir. Sevdiklerinizin kıymetini bilin.
