Sen Bir Şiirsin II
O gün dur dedi bir ses,
Arkamı döndüm az önceki kadın,
Buyrun dedim mi bilmiyorum
Bir an dedi “neydi adın ?”
Ben tanıştığımızı zannederken
O çoktan hayatına katmıştı beni.
Sürekli kaçamak bakışlarını farkettiğimde
Sarmıştı beni küçük bir aşk ateşi.
Bir kaç gün daha buluştuk
Kahveydi sigaraydı derken
Geçmişti vakit, gelmişti tren
Elimizde bilet yolculuğu unuttuk
Çünkü ikimizde kör olmuştuk.
Bir Pazar günüydü,
Telefonum çaldı, “O” idi.
Buluşacaktık.
Buluşma yerimize gittim,
En güzelinden bir masa seçtim,
Oturdum onu bekledim.
Çok bekledim, çok sinirlendim
Sonra bir telefon daha oydu yine arayan
Telefonu açar açmaz
nerdesin sen demişim sinirden
Fakat sessizlik vardı sonra masum bir sesle
“Seni seviyorum, Seni çok seviyorum” dedi ve sustu,
Bir daha konuşmadı
Istese de konuşamadı.
Çünkü ölmüştü
Ben ona bekletti diye kızarken
Onun ölürken bile son sözü
“Seni seviyorum” olmuştu
Şimdi toprak altında rahat uyu
#RHMNBLGC
Okuyucularımızdan Gelenler
