Kalsam Canım Gitsem Hayatım
Sanki mutluluk yokmuş gibi hayatımda. Onu hissettiğim anlar nadir hatırlamayacak kadar. Aklımda aynı sahnede takılıp kalmışım. İlerleyemiyorum ne unutabiliyor ne de değişebiliyor. Hep bir otobüs durağı gibiyim. Bütün otobüsler geçiyor ama benim gitmek istediğim adresin otobüsü gelmiyor. Saatlerce yıllarca o durakta kalıyorum. Ve hala yok. Hiç olmayacakta biliyorum. Ama yine de ayaklarımı oynatıp o duraktan ayrılamıyorum. Orda hayat geçirmeye oraya bağlı olmaya başlıyorum. Ne gidebiliyor ne de kalabiliyorum. Kalsam canım gitsem hayatım yanacak. Ve ikisini de göze alamıyorum.
