Kadifeden Ses
Sizlerle paylaştığım her kesit yaşanmıştır.
Bu tür paranomallikler artık hayatımda olağan durum haline gelmişti. Nesnelerin havada uçuşması, gözümün önünden renkli ışık hızında görüntülerin geçmesi. Durup dururken vücutta hissedilen acı. Bu sefer artık görünmeyen varlığın sesini duyma aşamasına geçmiştim.
Olay şöyle vukuu buldu;
Bir gece yatağımda yatıyorum ve tavana hevesle alıp yapıştırdığım yıldızla ayı izliyorum. Birden boyut değiştirdim. Ne düşündüğümü unuttum. Araf’tayım. Bir ses, hayatımda duyduğum en güzel kadife bir erkek sesi…
“Aysııın,” diyor. Beynimin içinde o ses yankılanıyor adeta. Tekrar, çok uzaktan, gelen gitgide yaklaşan ses dalgası. “Aysıın,” diyor. Bu sefer “efendim,” diye yanıtladım. Bir süre cevap gelmedi, bekledim bekledim bekledim. “GEEL,” diye beni çağırdı. Şaşkınlığıma hakim olamıyordum. “Nereye?” dedim. “Elime uzan” dedi. “Seni göremiyorum,” dedim. “Beni bekle,” dedi. Sonra uykuya dalmışım.
Sabah uyandığımda bileğimde üç tane parmak izi vardı… Bunu kimseyle paylaşamadım. Rüyamda duyduğum o sesin yüzünü asla göremedim.. Yıllardır merakla hâlâ yüzünü görmeyi bekliyorum… Kendimi yalnız hissettiğim zamanlarda, yalnız olmadığımı hissettiren o ses, hafızamdan asla silinmiyor ve gün içinde sesini mutlaka duyuyorum…….
Aysın
