Yordular

Yordular

Fazlasıyla yorgunum. Bir o kadar mutsuzum. Sebepsizce herkesi, her şeyi terk etmek isteğim var. Hapsolup kalmışım. Ait olmadığım bir yerde yaşamayı umut etmeyi düşünüyorum. Ne kadar adım atmaya çalışsam da ayaklarımı oynatamıyorum.  Ne bir söz ne de bir şiir artık hiç bir şey hissedemiyorum. Parkta salıncak sırası bekleyen çocuklar gibi kalmışım.
Gün geçtikçe ölmeyi arzuluyor olmuşum. Çok yordular. İnsanlar yeterince yıktılar. Dolayısıyla yoruldum. Yıkıldım.
Gücüm kalmadı. Tekrar başlamak için motivelerim kalmadı.

Okuyucularımızdan Gelenler – Tuğba

Exit mobile version