Burhan Perkgöz’den Çok Güzel Bir Şiir; “HAMİYYET”
Viran oldum meyhanede Hamiyet
Mey istedim sakiden, geldi nihayet
Kemancı baş tacısın, sırlarını akıt
Ağır ol araya girsin, hicazdan klarnet
Hamiyet kızdırma, yazık, etme beni illet
Bitsin artık sıkıyor, bu nahoş muhabbetUzadı artık zorlama, çözüm yok ha gayret
Kalksın üzerimizden, bezdiren bu melanet
Kemancı bir şey söylesem, var mı icazet
Hamiyet konumuz, kopar şimdi kıyamet
Her söz iğne gibi, hakaret üstüne hakaret
Tövbe etsen de susmaz, konuşur ilelebet
Görmez misin başımıza geliyor felaket
Özlü sözler sende, say sürüsüne bereket
Durmak yakışır mı kahrederek devam et
Beklemem senden şaşırtacak bir marifet
Kemancı peşrev gir araya, uçuşsun metanet
Onun ruhuna üfle, mümkün ise bir zahmet
Akılları durdurur, hakkında ki her kehanet
Anlatacağım elbet, eğer başlar ise sükûnet
Bırak da konuşayım, kesme biraz sabret
Gece sona eriyor, bitiyor, kalmıyor mühlet
Hani nerede yüzünde, her zamanki ciddiyet
Gülüşünden belli, hadi bu geceyi de mahvet
Burhan Perkgöz
