İBLİSİN TUZAĞI
Ebu’l Kâsım el-Cüneyd anlatıyor:
“Rüyamda iblisi gördüm. (Şerrinden ALLAH’a sığınırım.) Çıplak bir vaziyette geziniyordu. Ona:
– İnsanlardan utanmıyor musun? Dedim.
– Şu yanındaki insanlardan mı? Dedi.
– Evet, dedim.
Bana;
– Şayet onlar gerçekten insan olsalardı, çocukların toplarıyla oynadıkları gibi onlarla oynamazdım. Gerçek insanlar, beni bu hasta hallere düşüren Şûnîziyye Mescidinde ibadet ve zikir ile uğraşan kimselerdir; dedi. “Onların amelleri yüzünden ben her gün yanıp kül oluyorum.”
Uykumdan uyandığımda iblisin dediği mescide gittim. Mescitte üç kişiye rastladım. Sûfî elbiselerine bürünmüşlerdir. Başlarını bir örtünün altına sokmuşlar zikrediyorlardı. Benim geldiğimi hissettiklerindi biri örtünün altından başını uzatıp bana, başkalarına da aynı cevabı verdikleri gibi:
Ey Cüneyd! Sen o melun iblisin sana söylediklerine aldırış etme. Onun söyledikleri sakın seni aldatmasın. Allah’ın laneti onun üzerine olsun, dedi ve sonra başını tekrar örtünün altına sokup zikrine devam ett. Allah onlardan razı olsun.”
İmam Yâfiî
