Ben Ölmeyi İsterken
Ben ölmeyi isterken,
Azrail beni görmezden geliyor.
Artık yalnızlık için sığınacağım biri kalmadı.
SorAcak olursanız zaten yoktu.
Anlamsız bu hayatta,
Anlam aramak kadar anlamsızdı yaşamam.
Yapabildiğim tek anlamlı şey susmaktı
Onu da pek beceremezdim
Aklımdan düşmezdin
Severdim bir kaç kediyi ve de seni
Bırakın bu dünyada bir tek beni
Görmek isterseniz
Kırılmış kadehler ve bir kaç kitapla
Rutubet kokan bir odada
Oradayım işte yalnızlığın tam ortasında
Kalmışım bir başıma
Uzanmışım yatağıma
Belki ellerim yazarken buz tutmuş
Kırılmış kalemimin ucu
Ve bir kaç buruşmuş kağıt
Sararmış yüzüm sonbahar esintisiyle
Çizgisiz ve eğri
Baktığımda pencereden dışarı
Gördüğüm bir tek, gözü pek
Sessiz ve sensiz bir şehir
Acaba düşünüyorum
Acaba yardım edermiydi bana bir halat
Ya da bir kaç adını bilmediğim hap
Kurtarır mı beni bitiren bu düşüncelerden
Adına ölüm dediğimiz bir üstat.
Mehmet Eriş
